Hadım terimi, Arapça “hizmetkâr” manasında olan “hadim”den gelir. Saray hizmetkârlarının, özellikle de Harem’de çalışanların iğdiş edilmelerinden dolayı zamanla erkekliği giderilmiş kişiler manasında kullanılmıştır. Türkçe’de hizmetçi manasına gelen “tapığcı” kelimesi de zamanla “tavaşi” şekline dönüşerek hadımlar için kullanılmıştır.

Hadım etme işlemi sırasında kölenin erkekliği yok edilirdi. Hadım işlemi sırasında kölelerin testisleri alındıktan sonra, erkeklik organı kesilir ve yerine idrarını çıkarabilmesi için kurşun bir çubuk takılırdı. Ancak çoğunlukla kölelerin sadece testisleri alınırdı ve bunlara hasi, yani hayaları alınmış denirdi.

Bazen de kölelerin yumurtalıkları ezilirdi. Erkekliğin yok edilmesi sırasında ölenler de olurdu. Bu işlem sadece İslâm ülkelerine mahsus olmayıp, Avrupa’da beyaz köleler iğdiş edilerek satılırlardı. Mezopotamya, Antik Yunanistan, Roma, Bizans ve İran saraylarında hadımlar istihdam edilirlerdi. Mabetlerde görev yapanların da hadım edildiğine rastlanılır. Bizans’ta aileler, çocuklarının kilisede görev yapması için onları hadım ettirirlerdi.

İslâm devletlerinde saray teşkilatında Emeviler’den itibaren hadımların istihdam edildiği görülür. Abbasiler döneminde hadım görevli sayısı oldukça artmış, bir dönem 11 bin siyah ve beyaz hadım görev yapmıştır. Osmanlılar’dan önceki Türk devletleri olan Gazneliler, Büyük Selçuklular, Harezmşahlar, Eyyubiler, Memlükler, Zengiler, Türkiye Selçukluları ve Anadolu beyliklerinde hadım görevlilere rastlanılır.