II. Murad savaşçı bir kişiliğe sahip olmamasına rağmen hükümdarlık dönemi harp meydanlarında geçmişti. 1440 yılına kadar Sırbistan ve Eflak hakimiyeti için Macaristan’la yapılan savaşlarda büyük başarılar kazanıldı. Ancak 1440’ta Belgrad kuşatmasındaki başarısızlıktan sonra, arka arkaya mağlubiyetler alındı.

Haçlı kuvvetleri Hunyadi idaresinde kazandıkları başarılarla Edirne’yi tehdit edecek duruma geldiler. II. Murad düşman ordusunu Balkan geçitlerinde 24 Kasım 1443’teki Zlatica Savaşı’yla zorla durdurabildi. Durumun kötüye gittiğini gören padişah, barış siyasetine geri döndü.

Bu tarihlerde büyük oğlu Alaeddin’in ölümü II. Murad’ı bunalıma soktu. Kapıkulları ile Türk beyleri arasında devlet makamlarına ve siyasetine hakim olma mücadelesi de hükümdarı yıpratmıştı. Ömrünün son yıllarını savaştan uzak geçirmek ve hayattaki tek oğlu Mehmed’in hükümdarlığını garantiye almak için Karaman Beyliği ile Balkanlar’daki devletlere bazı toprak tavizleri vererek tahtı 12 yaşındaki oğluna bıraktı. Kendisi de Manisa’ya çekildi.