Dört yıllık bir DNA araştırması, Adolf Hitler’in biyolojik geçmişine dair dikkat çekici bulgular ortaya koyarken, hem tıbbi iddiaları hem de uzun süredir dolaşan soy söylentilerini yeniden tartışmaya açtı.

Dört yıllık bir DNA araştırması, Adolf Hitler’in biyolojik geçmişine dair dikkat çekici bulgular ortaya koyarken, hem tıbbi iddiaları hem de uzun süredir dolaşan soy söylentilerini yeniden tartışmaya açtı.

Adolf Hitler’e ait olduğu düşünülen genetik materyal üzerinde yapılan dört yıllık analiz, Nazi liderinin tıbbi geçmişi hakkında çarpıcı iddiaları gündeme getirdi.

DNA’da yapılan incelemeler, Hitler’in Kallmann sendromu olarak bilinen, ergenliği geciktiren ve cinsel gelişim üzerinde etkili olabilen nadir bir genetik rahatsızlığa sahip olabileceğini ortaya koyuyor.

Bu bulgular, İngiltere’nin Channel 4 kanalında yayımlanacak olan “Hitler’in DNA’sı: Bir Diktatörün Planı” adlı iki bölümlük belgeselde kamuoyuna sunuluyor.

Belgeselde yer alan bilim insanlarına göre analiz edilen DNA, Hitler’in 1945’te intihar ettiği Berlin sığınağındaki kanepeden kesilen bir kumaş parçasından elde edildi. Parça, daha sonra Hitler’in doğrulanmış bir erkek akrabasıyla karşılaştırılarak doğrulandı.

DNA analizinde Hitler’in PROK2 geninde tespit edilen mutasyon, Kallmann sendromu için güçlü bir işaret olarak değerlendirildi. Genetikçi Turi King’e göre bu mutasyon:

Düşük testosteron, Gecikmiş ergenlik, İnmemiş testis, Nadiren mikropenis gibi durumlarla ilişkilendirilebiliyor.

Tarihçiler de bu bulguların mevcut kayıtlarla örtüştüğünü söylüyor. Potsdam Üniversitesi’nden tarihçi Alex Kay, Hitler’in 1923’e ait hapishane kayıtlarında sağ taraflı kriptorkşidizm (inmemiş testis) ifadesinin yer aldığını aktardı.

Kay, bunun Hitler’in kadınlarla iletişimde yaşam boyu gözlenen rahatsızlığını açıklayabileceğini savunarak, “Bu sendrom onun sosyal davranışlarına ışık tutuyor olabilir” dedi.

Üretici Blink Films, test sonuçlarının Hitler’i otizm, şizofreni ve bipolar bozukluğa genetik yatkınlık açısından “yüzde birlik risk grubuna” yerleştirdiğini öne sürdü. Ancak uzmanlar, poligenik risk skorlarının tanısal olmadığını ve bunların belirli davranışlarla doğrudan ilişkilendirilemeyeceğini vurguluyor.

Genetikçi King ise bu tür rahatsızlıkların Hitler’in eylemlerini açıklamadığını belirterek şunu ekliyor: “Bu koşullara sahip kişilerin şiddete eğilimli olması son derece nadirdir. Hitler’in suçları, ona yardım eden yüzlerce kişi tarafından mümkün kılındı.”

Belgesel için yapılan DNA incelemesi, Hitler’in Yahudi kökenli olduğuna dair uzun süredir dolaşan iddiaları da reddediyor. Hitler’in büyükannesinin Yahudi bir evde çalışırken hamile kaldığına yönelik rivayetler yıllardır tartışma konusuydu.

Genetik veriler, Hitler’in Y kromozomunun doğrulanmış akrabalarıyla eşleştiğini gösteriyor. Bu da aile soyunda dışarıdan bir unsur bulunmadığı anlamına geliyor. Bir kışım uzmana göre, veriler, hem Hitler’e ait DNA olduğunu doğruluyor hem de babası üzerinden Yahudi köken iddialarını çürütüyor.

Projede yer almayan genetikçiler ise temkinli. CNN’e konuşan uzmanlar, verilerin: Henüz hakemli bilimsel bir dergide yayımlanmamış olmasına, DNA’nın ham verilerinin paylaşılmamasına, Yöntemlerin ayrıntılı biçimde açıklanmamış olmasına dikkat çekiyor.

Francis Crick Enstitüsü’nden genetikçi Pontus Skoglund, bilimsel olarak doğrulanmamış iddiaların bir medya programıyla kamuoyuna sunulmasının etik sakıncalar taşıdığını belirtti.

Her ne kadar belgesel yeni tartışmalar doğursa da, bilim insanları bunun Hitler’i anlamaya yönelik “küçük bir puzzle parçası” olduğunu ve bulguların ancak bilimsel yayın sonrası ciddiyetle değerlendirilebileceğini vurguluyor.

Araştırma ekibi ise, detaylı akademik makalenin yakında yayımlanmasını umuyor.