Çin, tarihinin en büyük askerî yığınağını yaparken Tayvan’a yönelik 2027 hedefini resmi doktrinlere yerleştirdi. Nükleer kapasitesini üçlü vurucu güçle görünür hâle getiren Pekin, aynı anda füze üretim tesislerini dev ölçeklerde genişletiyor.

Çin, tarihinin en büyük askerî yığınağını yaparken Tayvan’a yönelik 2027 hedefini resmi doktrinlere yerleştirdi. Nükleer kapasitesini üçlü vurucu güçle görünür hâle getiren Pekin, aynı anda füze üretim tesislerini dev ölçeklerde genişletiyor.

Hindistan-Pasifik bölgesindeki Soğuk Savaş yeniden ısınıyor: Çin, “II. Dünya Savaşı’ndan bu yana en hızlı silahlanma sürecinde” olduğunu ilan ediyor; “dünyanın her noktasına ulaşabilen” balistik füzelerle övünüyor, nükleer cephaneliğini gölgelerden çıkarıyor ve üçüncü uçak gemisiyle ABD donanmasına yetişiyor. Başkan Şi, orduyu sarsan bir tasfiye dalgasıyla “yolsuz general”leri görevden alırken, ordusundan 2027’ye kadar Tayvan’ı işgale hazır olmasını talep ediyor ve Batı’ya gözdağı veriyor.

Geçen ay sonunda ABD Başkanı Trump ile Çin Devlet Başkanı Şi Cinping Güney Kore’de buluştuğunda, iki rakip süper gücün lideri el sıkıştı, gülümsedi ve karşılıklı övgüler yağdırdı.

Trump, ticaret savaşına gönderme yaparak Şi’yi “zorlu bir müzakereci” diye tanımladı, ardından onu “arkadaş” ve “büyük bir ülkenin büyük lideri” olarak nitelendirdi. Şi ise Gazze savaşının bitirilmesindeki “büyük katkısı” nedeniyle Trump’ı övdü. Sık sık “her konuda aynı bakış açısına sahip değiliz” dese de, iş birliğinin mümkün olduğunu vurguladı: “Çin’in gelişiminin, Amerika’yı yeniden büyük yapma vizyonunuzla uyumlu olduğuna hep inandım.”

Ancak sahnedeki sıcak görüntülere rağmen perde arkasında artan gerilim dikkat çekiciydi. Zirveden dakikalar önce Trump, Truth Social’da 30 yıldır yapılmayan ABD nükleer testlerini yenileme emri verdiğini duyurdu. Bu karar, Çin’in ABD ve Rusya ile eşit bir nükleer cephanelik kurma yarışını hızlandırdığı bir zamanda geldi. Çin yalnızca stratejik nükleer cepheyi değil, aynı zamanda konvansiyonel ordu kapasitesini de rekor hızla geliştiriyor. Hedef: 2035’te “dünya standartlarında bir ordu” oluşturmak. ABD istihbaratına göre, Çin ordusuna daha yakın bir hedef konuldu: 2027 yılına kadar Tayvan’ı işgale hazır olmak. 1979’daki Vietnam savaşında ağır yenilgi alan Çin Halk Kurtuluş Ordusu, pratik savaş deneyimi yetersizliği nedeniyle hâlâ birçok eksikle boğuşuyor.

Şi Cinping, 2012’de iktidara geldiğinden bu yana Kara kuvvetlerini 300.000 asker azaltarak, ordudaki yolsuzluğu temizlemek için geniş çaplı tasfiyeler yaparak, dev bütçeleri askeri modernizasyona aktararak orduyu köklü biçimde yeniden yapılandırdı. Bugün Çin’in resmi savunma bütçesi 245 milyar dolar olsa da gerçek rakamın bunun çok üzerinde olduğu düşünülüyor. ABD’nin bütçesi hâlâ üç kat daha büyük olsa da Çin farkı kapatıyor.

Şi, Eylül ayında Tiananmen’de düzenlenen dev askeri geçitte insansız su altı araçları, lazer savunma sistemleri, hipersonik başlıklı seyir füzeleri, yeni nesil balistik füzeler gibi modern silahları dünyaya sergiledi. Bu geçitte Çin, ilk kez tam üçlü nükleer kapasitesini (karadan, havadan, denizden nükleer saldırı yeteneği) açıkladı. DF-5C kıtalararası balistik füzesinin çoklu bağımsız başlık taşıdığı ABD ana karasını vurabildiği ilan edildi.

Son beş yılda Çin’in nükleer başlık sayısı 300’den 600’e çıktı. Pentagon’a göre bu sayı 2030’da 1.000’i aşabilir. CNN’in uydu görüntülerine dayanan araştırmasına göre 2020–2025 arasında Çin’in füze üretim tesislerinin `’ından fazlası genişletildi, 2 milyon m² yeni askeri tesis inşa edildi, Köyler bile yerinden kaldırıldı.

Askeri analistler, Çin’in bir işgalde önce Tayvan’a limanlara, helikopter üslerine, mühimmat depolarına ABD askerî desteğinin gelebileceği tüm noktalara füze saldırıları düzenleyebileceğini belirtiyor.

Ayrıca Tayvan’ın coğrafi yapısı gereği yalnızca 14 plaj çıkarmaya uygun bunlar da ABD silahlarıyla sıkı biçimde tahkim edilmiş durumda Bu nedenle Çin’in abluka stratejisi uygulaması daha olası görülüyor.