Demokrasileri Savunma Vakfı Türkiye Direktörü Sinan Ciddi, Eurofighter satışının İngiltere için ekonomik bir başarı gibi görünse de NATO açısından ciddi stratejik riskler barındırdığını savundu.

Demokrasileri Savunma Vakfı Türkiye Direktörü Sinan Ciddi, Eurofighter satışının İngiltere için ekonomik bir başarı gibi görünse de NATO açısından ciddi stratejik riskler barındırdığını savundu.

Ciddi’ye göre, İngiltere Başbakanı Keir Starmer ile Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın Ankara’da açıkladığı 20 adet Eurofighter Typhoon satışı, yüzeyde iki ülke için kazanım gibi görünse de NATO’nun kolektif güvenliği açısından yanlış bir adım.

Starmer İngiliz savunma sanayisinin güçlendiğini, Erdoğan ise Türk Hava Kuvvetleri için “dönüm noktası” olduğunu söylerken, Ciddi bu anlaşmanın gerçekte Türkiye’nin Batı’dan uzaklaşarak savunma bağımsızlığını artırma stratejisini beslediğini belirtiyor.

Yazıya göre Türkiye, F-35 programından S-400 krizi nedeniyle çıkarılmasının ardından alternatif arayışına girdi.

Yaşlanan F-16 filosu, ABD’nin politik isteksizliği, KAAN’ın henüz hazır olmaması, Türkiye’yi Eurofighter alımına yöneltti.

Eurofighter’ın Ankara için “geçici ama kritik” bir boşluk doldurduğu vurgulanıyor.

Ciddi’ye göre bu anlaşma, Türkiye’nin ABD etkisinden uzak, daha özerk bir savunma hattı kurma amacının bir parçası. Yazıda:

Türkiye’nin KAAN jetini geliştirme hedefi, ABD motor teknolojisine bağımlılık, Ankara’nın çeşitli alternatif ortaklıklar kurma arayışı uzunca ele alınıyor. Eurofighter alımı bu süreçte Türkiye’ye zaman ve manevra alanı kazandıran bir köprü olarak görülüyor.

Ciddi, İngiltere’nin anlaşma öncesi Türkiye’den bazı taahhütler alabileceğini savunuyor. Örneğin: Yunanistan ve Kıbrıs’a karşı agresif eylemleri durdurma taahhüdü, Hamas’a yönelik daha net bir duruş, Rusya’ya karşı daha kararlı politika, Demokratik reformlara yönelik adımlar, S-400 sistemleri konusunda ilerleme gibi başlıklar üzerinden baskı kurulabileceğini fakat Londra’nın hiçbir koşul ileri sürmediğini söylüyor.

Starmer’ın bu süreçte “kolay bir ekonomik kazancı”, stratejik kazanıma tercih ettiğini belirtiyor.

Ciddi’ye göre, Türkiye Doğu Akdeniz’de zaman zaman İngiltere’nin de desteklediği müttefiklerle gerilim yaşayan bir ülke olduğu için Eurofighter’ların gelecekte bu ülkelerin karşısında kullanılma ihtimali var.

Bu nedenle kararın “NATO’nun kendi içinde bir zafiyet oluşturabileceği” düşüncesi öne çıkıyor.

Yazıda, ABD’nin Finlandiya ve İsveç’in NATO üyeliği gibi somut kazanımlar karşılığında Türkiye’ye F-16 satışını onayladığı hatırlatılıyor.

Ciddi’ye göre Starmer, ABD’nin kullandığı bu modeli uygulamadı ve pazarlık gücünü heba etti.

Ciddi, yazısını şu argümanla bitiriyor: İngiltere bugün ihracat ve istihdamı kutlayabilir.

Ancak uzun vadede bu uçaklar, NATO’nun değil Ankara’nın siyasi hedeflerine hizmet eden operasyonlarda yer alabilir. Bu nedenle satış “stratejik bir hata” olarak değerlendirilmelidir.