Son yağışlar ve nehirden yapılan su salınımı uzun süredir alarm veren Bafa Gölü’nde gözle görülür bir değişimi beraberinde getirdi. Su seviyesindeki artış, gölde yeniden bir canlanma beklentisini güçlendirdi.

Son yağışlar ve nehirden yapılan su salınımı uzun süredir alarm veren Bafa Gölü’nde gözle görülür bir değişimi beraberinde getirdi. Su seviyesindeki artış, gölde yeniden bir canlanma beklentisini güçlendirdi.

Ege Bölgesi’nin en büyük gölü olarak bilinen Bafa Gölü, son dönemde yaşanan yağışlar ve Büyük Menderes Nehri’nden sağlanan suyla birlikte yeniden dikkatleri üzerine çekti. Muğla ile Aydın sınırlarında yer alan gölde su seviyesinin belirgin biçimde yükselmesi, uzun süredir baskı altında olan doğal yaşamda yeniden hareketlenmeye yol açtı. Göl yüzeyindeki bu değişim; geçmişte deniz olan, zamanla tatlı su gölüne dönüşen Bafa Gölü’nün hassas ekosisteminde yeni bir dönemin işareti olarak değerlendiriliyor.

Bafa Gölü, geçmişte Ege Denizi’nin bir parçasıydı. Büyük Menderes Nehri’nin taşıdığı alüvyonların zamanla birikmesiyle denizle bağlantısı kopan alan, önce tuzlu bir göl haline geldi, ardından tatlı su karakteri kazandı.

Bugün denizden yalnızca 2 metre yüksekte bulunan göl, yaklaşık 60 kilometrekarelik yüzölçümüyle Ege’nin en geniş iç su alanlarından biri konumunda bulunuyor. Uzun ekseni 16 kilometreye, en geniş noktası ise 6 kilometreye ulaşıyor.

Gölün çevresi, yalnızca doğal değil aynı zamanda tarihsel açıdan da dikkat çekici bir yapı sunuyor. Antik dönemde Latmos Körfezi kıyısında yer alan Herakleia ve Pyrrha kentlerinin kalıntıları bugün hala göl kıyısında görülebiliyor.

Doğal set gölü olma özelliği taşıyan Bafa Gölü’nde Hayaletada, İkizada ve Menet Adası gibi küçük adalar yer alıyor. Bu adaların bazılarında tarihsel yapı kalıntıları bulunurken, çevrede manastırlar ve tarihi mağaralar da dikkat çekiyor.

Bafa Gölü’nün kıyıları girintili çıkıntılı yapısıyla Ege kıyılarını andırıyor. Göl çevresinde bakımlı zeytin ağaçları geniş alanlara yayılırken, özellikle kuzey kesimlerde maki örtüsü yoğunlaşıyor. Güney kıyıyı izleyen yol boyunca yerleşim alanları, kamp alanları ve tesisler bulunuyor. Göl çevresindeki Kapkırı ve Serçin köyleri, bu doğal alanın hemen yanı başında yer alıyor.

Bafa Gölü, Türkiye’nin önemli kuş alanları arasında gösteriliyor. Özellikle Balat Ovası’na bakan batı kıyıları, göç dönemlerinde çok sayıda kuş türüne ev sahipliği yapıyor. Sonbahar ve ilkbaharda gölün sığ alanları, göçmen kuşların konaklama ve üreme alanı olarak öne çıkıyor. Bu özellik, gölün biyolojik çeşitliliğini daha da değerli hale getiriyor.

1994 yılında Tabiatı Koruma Alanı ilan edilen Bafa Gölü, buna rağmen yıllar içinde ciddi çevresel sorunlarla karşı karşıya kaldı. Gölü besleyen suların azalması, kimyasal dengenin bozulması ve oksijen seviyesinin düşmesi yüz binlerce balığın ölümüne neden oldu. Büyük Menderes Nehri ile göl arasındaki bağlantının kopması ve çevredeki tesislerden gelen atıkların göle karışması, ekosistemi geri dönülmesi zor bir noktaya sürükledi. Son yağışlar ve nehirden sağlanan suyla birlikte gölde yaşanan seviye artışı, uzun süredir olumsuz tabloyla anılan Bafa Gölü için yeni bir umut oluşturdu. Gözle görülür bu değişim, hem doğal yaşamın toparlanması hem de ekosistemin yeniden dengeye kavuşması açısından dikkatle izleniyor. Gölün suyla yeniden buluşması, Bafa Gölü’nün kaderinde yeni bir sayfanın açılıp açılmayacağı sorusunu da beraberinde getiriyor.