Dünyaca ünlü medya organı The Wall Street Journal, Şam Cezaevi'nden çıkarılan istihbarat dosyalarındaki detayları yayınladı. Haberde, insanların istihbarat servislerinde acımasız bir gözetim altında oldukları, eş, dost ve akrabaları tarafından nasıl ihbar edildikleri ve bunun sonucunda hapishane ve işkencelere maruz kaldıkları anlatıldı.

Dünyaca ünlü medya organı The Wall Street Journal, Şam Cezaevi'nden çıkarılan istihbarat dosyalarındaki detayları yayınladı. Haberde, insanların istihbarat servislerinde acımasız bir gözetim altında oldukları, eş, dost ve akrabaları tarafından nasıl ihbar edildikleri ve bunun sonucunda hapishane ve işkencelere maruz kaldıkları anlatıldı.

Dosyaların bir kısmının, binada tuğla duvarı delerek açılan gizli bir depoda bulunduğu, diğerlerinin ise devrimin gerçekleştiği sırada her şeyi bırakıp kaçan istihbarat görevlilerinin masalarında yığılı olduğu kaydedildi.

Şam'ın yoksul bir mahallesinde yaşayan 60 yaşındaki imam Abdu Haruf'un maruz kaldığı olaylar aktarıldı. Buna göre; bir istihbarat subayı, iki aile arasındaki anlaşmazlığı çözmesi gerekçesiyle Haruf'u bir yere çağırdı. Haruf oraya vardığında bir kamyonun arkasına tıkıştırılıp kaçırıldı. Bir daha da kendisine ulaşılamadı. Ailesi, 60 yaşındaki imamın bir hapishanenin bodrum katında öldüğünü aylar sonra öğrendi. Cenazesini ise teslim alamadı.

İstihbarat dosyalarına dayandırılan haberde, yaşlı adamın bir soruşturma kapsamında tutuklandığı ortaya çıktı. Buna göre, Haruf'un kuzeni, onu Esed'e karşı muhalefet etmekle suçlayarak ihbar etti. Ailesi onun siyasetten uzak durduğunu, her cuma hükümet onaylı vaazları okuduğunu söylese de kuzeninin ifadesi yaşlı adamın tutuklanmasına yetti.

Haberde, bu olayın Esed rejiminin acımasız gözetim sistemini gösteren yüzlerce davadan biri olduğu kaydedildi. İstihbarat güçlerinin vatandaşlara korku salarak komşuları, arkadaşları, eşleri nasıl birbirine düşürdüğü anlatıldı. Suriye İnsan Hakları Ağı'nın sayımına göre, 2011'den beri Esed rejimi altında 160.000'den fazla kişi ortadan kayboldu.

Belgeler, Esed'ın dört ana istihbarat teşkilatının eylemlerini ele alıyor. Bunları şunları içerdiği kaydedildi: Barışçıl aktivistler, militanlar, ziyaret eden diplomatlar, Birleşmiş Milletler personeli ve hatta birbirlerini nasıl gözetledikleri yer alıyor.

Suç sayılan eylemler arasında ise şunlar var: ABD doları taşımak, kayıt dışı SIM kart bulundurmak ve hatta özel olarak hükümete karşı konuşmak. Güvenlik servislerinin diğer birimlerinden ve Suriye, Orta Doğu ve Avrupa genelindeki casus ağından gelen raporlar da dosyada mevcut. Belgelerde gizli servisin Suriyeli vatandaşları birbirini ihbar etmeye nasıl teşvik ettiğin anlatıldığı aktarıldı. Bunun ardında ise bir güvensizlik mirası kaldığı belirtildi.

ŞEYTANDAN ROL ÇALMAK: ESED REJİMİ EŞLERİ BİRBİRİNE DÜŞÜRMÜŞ

Oyuncu Firas el-Fakir'in eşi tarafından ihbar edildiği aktarıldı. Başlangıçta hükümet karşıtı protestolara katılan Firas, ölümcül baskılar artınca geri adım attı. Bir devlet televizyonunda çalışmaya devam etti ve programlar yaptı. Ancak evde eşi Hala'yla yaptığı konuşmalar sonrasında başına iş açtı. Firas'ın bir akşam yemeğinde devletin Rusya'ya bağımlılığı ve Esed'in iş dünyası elitleriyle ilişkilerini eleştiren cümleler kurduğu iddia edildi. Kadının aniden boşanma talebinde bulunduğu ve eşinden para istediği, aksi halde gizlice kaydedilmiş ses kayıtlarının gizli servise teslim etmekle tehdit ettiği ifade edildi. Belgelerden aktarılan bilgilere göre; güvenlik görevlileri Firas hakkında daha fazla bilgi edinmek için kadını boşanmak vazgeçirdi. Firas'ın defalarca istihbarat servislerince sorgulandığı ve tutuklanma korkusundan işe bile gidemediği aktarıldı.

The Wall Street Journal (WSJ), Esed'a karşı çıkan Suriyelilerin moralini bozmak amacıyla rejim tarafından yürütülen kampanyanın bir parçası olarak tutsaklara işkence yapan ve onları infaz eden 215. Askeri İstihbarat Şubesi'ni de anlattı. Konuya ilişkin konuşan bir BM yetkilisinin "Ne söylerseniz söyleyin, hatta şu anda söylediklerimi bile, muhtemelen birilerinin duyduğunu varsaymalıyım" dediği aktarıldı. Eski tutukluların anlattıklarına dayandırılan habere göre; 215 numaralı şubenin altında tüneller labirentler bulunuyor. İstihbarat görevlileri topladıkları insanları penceresiz beton odalardan oluşan bir hapishaneye tıkıyorlardı.

Rejimin düşüşünden sonra WSJ muhabirlerinin hapishaneleri ziyaret ettiği belirtildi. Hapishanelerde buldukları şeyler ise; tek kişilik hücreler için tabut benzeri hücreler, insan saçı parçaları, kan lekeleri ve mermi kovanlarıyla dolu diğer odalar. Eski askeri adli tıp görevlisi Ali Hamdan, WSJ'ye verdiği röportajda biriminin 2012 - 2015 yılları arasında 215 numaralı şubeden her gün 3 ila 10 arasında ceset kaydettiğini söyledi. Birçoğunun kafatası kırıkları, yanık izleri ve elektrik çarpması belirtileri olduğunu belirtildi.