Telafer – Sınune Cephesi'nde görevli Siyamend Mamend Salih adlı peşmerge, Şengal'ı Kurtarma Operasyonu'ndan sonra tüneli ortaya çıkardıklarını belirtti.

Tünelin 50 metre derinliğinde olduğunu söyleyen Siyamend Mamend Salih, "Tünelin kazılmasında kullanılan malzemeleri bulduk. Tünel yakınında bazı gözcü noktaları vardı" dedi.

Peşmerge, o tünelde daha önce DAEŞ'in bir emirinin saklandığını tahmin ediyor.

Yoğun hava bombardımanı DAEŞ için en ciddi caydırıcı güç. Peşmerge yetkilileri, örgütün ağır hava bombardımanlarından bu tüneller sayesinde korunduğunu ifade ediyor.

Al Jazeera'nın haberine göre ise DAEŞ mensupları, kasaba içindeki stratejik bölgelere, Peşmerge ateşine maruz kalmadan gidebilmek ve koalisyon hava saldırılarından korunmak için bu tünelleri kullanıyordu. Jeneratörlerle elde edilen enerjiyle çalıştırdıkları elektrikli deliciler tünel kazımını çok hızlı hale getiriyordu. Bölgenin kum ve kireç taşından oluşan zemini DAEŞ tünel kazıcılarının işini daha da kolaylaştırıyordu.

Peşmerge yetkilileri, DAEŞ'in tünelleri sığınak olarak yapmaya başlasa da zaman içerisinde onları farklı amaçlarla kullanmayı da keşfettiğini belirtiyor. Bunlardan birincisi Peşmerge mevzilerine ulaşarak içeri sızmak. Hedef bölge kalabalık veya sessizce ulaşılması zor olduğunda, istenen bölgeye kadar tünel kazılıyor, büyük miktarda patlayıcı yerleştirilip havaya uçuruluyordu. Patlamanın şokunu atlatmaya çalışanlara da yer üstündeki güçleri ile saldırıyorlardı.

Tünellerin ikinci bir kullanım şekli de keskin nişancıları gizlice ön hatlara ulaştırmaktı. Meskûn mahâl çatışmalarında, karşı tarafa yaklaşma konusunda zorluk çeken DAEŞ, kazılması daha hızlı, dar tünellerle, Peşmerge'nin beklemediği bölgelere keskin nişancılarını geçiriyordu. Gece tüneli kullanarak diğer tarafa ulaşan nişancılar, gündüz sürpriz saldırılar gerçekleştiriyordu.