Dyt. Gençyürek, “Diyabet, vücudumuzda pankreas adlı salgı bezinin yeterli miktarda insülin hormonu üretememesi veya ürettiği insülin hormonunun etkili bir şekilde kullanılmaması durumunda gelişen bir hastalıktır

İnsülin, kan şekerini düzenleyen bir hormon olduğu için üretilememesi veya etkili kullanılamaması durumunda kişi yediği besinlerden kana geçen glukozu kullanamaz ve kan şekeri yükselerek ‘hiperglisemi' gelişebilir. Diyabeti olmayan bir bireyin kan şekeri düzeyi açlık durumunda 120 mg/dl, tokluk halinde (yemekten iki saat sonra) 140 mg/dl'nin üstüne çıkmaz. Açlıkta ve toklukta ölçülen kan şekeri düzeyinin bu değerlerin üstünde olması vücudun şeker metabolizmasında bir bozukluk olduğunu ve diyabet riskinin varlığını gösterir” dedi.

"Uyku düzeni, stres yönetimi ve su tüketimi çok önemli"

Diyabet nedenleri arasında genetik yatkınlık, kötü beslenme alışkanlığı ve fazla kilonun olabileceğini belirten Dyt. Gençyürek, sözlerine şöyle devam etti: Diyabet riskinin ortadan kaldırılması veya diyabetli kişilerde kan şekeri düzeyinin kontrol altında tutulması için beslenme düzeni çok önemlidir. Beslenme ile birlikte fiziksel aktivite, uyku düzeni, su tüketimi ve stres yönetilmesi gereken diğer önemli hususlardandır. Diyabetli kişilerin beslenmesi planlanırken mutlaka diyet programında yer alması gereken ve diyabete karşı iyi gelen besinler vardır. Bunların arasında tarçın, enginar sirkesi, zerdeçal, sarımsak, ceviz, lahana, çörek otu, zeytinyağı, yaban mersini ve brokoli bulunur".

"Tarçın vücutta glukoz emilimini azaltarak kan şekerinin düzenlenmesini sağlar"

Dyt. Gizem Gençyürek, tatlı krizlerine birebir iyi gelen tarçının, vücudun tatlı ihtiyacını azaltmaya yardımcı olduğunu ifade ederek, "Tarçın vücutta glukoz emilimini azaltarak kan şekerinin düzenlenmesini sağlar. Su veya çayların içerisine çubuk tarçın koymak veya süt ve yoğurt gibi besinlerin içerisine toz tarçın eklenmesi bu düzeni sağlamak için faydalı olacaktır. Enginar sirkesi de lifli bir yapıya sahip olmasıyla kandaki insülin düzeyini dengeler. Kan şekerinin belirli bir düzeyde kalmasıyla daha az acıkma ve daha az karbonhidrat tüketme isteği olmaktadır.