Yeniakit.com.tr 

Peygamber Efendimiz Hazreti Muhammed (SAV) peygamberliğinin onuncu yılında İslam davetini Mekke dışında sürdürmeyi düşündü.

Efendimiz (SAV), yanına Zeyd b. Hârise’yi alarak Sakîf kabilesini İslâm’a davet amacıyla Tâif’e gitti.

Taifliler Peygamberimiz (SAV) ile alay edip Efendimiz'i (SAV) sokak çoçuklarına taşlattı.

'Taif'ten dönüşüm hayatımın en zor günüydü'

Efendimiz'in (SAV), Taif'te yaşadıklarını Hazreti Aişe (r.a) validemiz şöyle anlattı:

- Ya Resulallah (SAV), Uhud'da çok eziyet çektin. Mübarek dişin yaralandı. Vücudundan kan akıyordu. Peygamberliğin süresince Uhud gününden daha şiddetli bir günün var mı?

- Nasıl olmaz Aişe.. Taif'ten dönüşüm hayatımın en zor günüydü. Serseri çocuklara beni taşlattılar. Umut için gittiğim dayı çocuklarım Mekkelilerden daha kötü çıktı. Sonra geri dönerken bir ağacın kütüğüne yaslandım. Cebrail (a.s) bana geldi o zaman. Dedi ki "Muhammed (SAV), şimdi senin çektiğini Allah gördü. Eğer sen bu adamlardan intikam almak istiyorsan Allah sana bu dağları hizmet ettirecek, Mekke'nin ve Taif'in başındaki iki dağı birleştirip bunları arada helak edecek. İstiyor musun bunu?

O zaman dedim ki, "Yok öyle olmasın. Bunlar cahil insanlar. Bunlar gider. Bunların çocuklarından belki bir gün iman edenler çıkar."

Kaynak: Buhari ve Müslim

Peygamber Efendimiz Hazreti Muhammed (SAV), Hazreti Aişe (r.a) validemize "En zor günüm" diyerek anlattığı Taif dönüşünde Rab'bine sığınıp, şöyle dua etti:

Allah’ım! Kuvvetsiz ve çaresizliğimi, halk nazarında küçük düşürülmüş olmamı ancak sana arz ve şikâyet ederim. Ey merhametlilerin en merhametlisi! Sen sıkıntı ve zulüm altında ezilenlerin Rab'bisin. Sen benim Rab'bimsin. Beni kimlerin eline bırakıyorsun! Bana sert ve kötü davranacak yabancıya mı, yoksa mukadderatıma hâkim olacak düşmanlara mı? Gerçekte üzerime çöken bu musibet şayet senin bana karşı bir gazap ve öfkenden kaynaklanmıyorsa ben bunu dert edinmem ve gönülden katlanırım. Fakat senden gelecek bir himaye ve koruma benim için her zaman daha hoştur. İster bu dünyada, ister ahirette her işi nizama sokan ve karanlıkları aydınlatan senin ilahi nuruna sığınıyorum. Allah’ım! Senin öfken ve gazabından yine senin merhametine sığınıyorum. Sen razı oluncaya kadar af diliyorum. Tevbe ve niyaz yalnız sanadır. Gerçek kuvvet ve kudretin kaynağı ancak sensin Allah’ım!