İŞTE FARUK KÖSE'NİN BUGÜNKÜ YAZISI:

Bir “insan” nasıl olur da “küçücük bir çocuk”u öldürebilir? O küçücük “beden”e defalarca bıçak saplaya(bile)n, o küçücük “boğaz”ı sıka(bile)n biri, gerçekten “insan” olabilir mi? Böyle birinin canlı türü olarak “insangiller”den olması, “insan niteliği”ni kazanmış olması anlamına gel(ebil)ir mi? Küçücük bir çocuğa “cinsel taciz”de bulunup boğazını iple sıkarak boğabilen biri gerçekten “insan” olabilir mi? Küçücük bir çocuğun üzerine benzin döküp canlı canlı yakan biri, “insan muamelesi”ni hakedebilir mi?

Bunları yapan nasıl yapıyor, anlamıyorum. Yazmak bile bu kadar zorken... O kadar vahşi bir durum ki, Başbakan bile dayanamayıp “idam” deyiverdi; bunca “çocuk cinayeti” karşısında, “bu olaylar idamlık olaylar” deme lüzumunu hissetti. Sağlık Bakanı daha da ileri giderek “idam gelebilir” dedi.

(...)

Gerek “çocuk cinayetleri”, gerekse diğer bütün suçları önlemenin gerçek ve etkili yolu Şeriat’tan başkası olamaz. Özellikle de kişilerin haklarıyla ilgili hususlarda, tam olarak İslam Şeriatı’nın uygulanmasına bir an önce geçilmelidir. Çocuğu cinayete kurban giden bir anne-baba, çocuğunun katili hakkında verilecek hükümde son sözü söylemelidir. “Kısas”a (idama) veya “diyet”e(başka bir cezaya) razı olma hakkı onundur. Bu hususta Devlet gücü “karar verici” değil, “kararı uygulayıcı” olarak işlev görmeli, kesin kararı “kan sahibi” vermelidir.

YAZININ TAMAMINI OKUMAK İÇİN TIKLAYIN