MUHAMMED KUTLU  ANKARA

Uzun yıllardır Türkiye aleyhindeki terörün kuluçkası görevini gören İsveç’in tarihine baktığınızda, bu ülkenin ciddiye alınacak ülke sınıfında olmadığını görüyoruz. İsveç’in büyük gurur duyduğu Kralı 12. Karl, 1707 yılında Rusya’ya Ukrayna üzerinden savaş açtı. 1709’da ise Poltava kalesini almaya çalışan İsveç ordusu, Rus Çarı Deli Petro’nun komuta ettiği Rus ordusu karşısında ağır bir yenilgi alarak dağıldı. Bu mağlubiyetin ardından yaralı olarak Rusların önünden kaçan 12. Karl, 2 bin askeriyle Osmanlı topraklarına sığındı.

5 günlüğüne geldi tam 5 yıl kaldı!

Başta 5 günlük sığınma talep eden İsveç Kralı, dönüşte Rusların eline düşeceğinden korkarak defalarca dönüşünü erteledi ve 2 bin askeriyle birlikte 5 yıl 3 ay 9 gün Osmanlı Devleti’nin himayesinde kaldı. Her seferinde Osmanlı yetkililerine yalvararak gitmeyi reddeden 12. Karl’a bu yüzsüzlüğü yüzünden “Demirbaş” lakabı takıldı. Demirbaş Şarl, sonunda gitme vakti geldiğinde, Osmanlı’ya borcu karşılığında senet imzaladı. Ülkesine dönerken de kendisine koruma sağlamak ve senedi tahsil etmek üzere bir grup Osmanlı askeri yanına verildi. Ülkesine dönen Şarl, türlü bahanelerle Osmanlı askerlerini geri göndermedi ve borcunu ödemedi. İsveç’in büyük iyilik gördüğü eli ısırması, “Besle kargayı oysun gözünü” sözünü doğruladı.