Büyük hayallerle meydan yerine atılan Ali Babacan ile Ahmet Davutoğlu’nun listelerde esamisinin okunmadığına dikkat çeken Hürriyet gazetesi yazarı Fuat Bol, "Kendileri olmadığı gibi, partilerinin logoları da yok; yalnızca belirledikleri birkaç şaibeli ismi CHP listelerinden göstermişler, o kadar" ifadelerini kullandı. 

"Davutoğlu ile Babacan, savruldukları yerin gözünde, gelmiş geçmiş en kötü dışişleri bakanı ve Yüce Divan’a gönderilecek kişiler olarak tanımlanıyordu. Tu-kaka edildikleri kapıda ikbal aramalarını kendilerine yakıştırdılar. ‘Sığıntı’ olarak bulundukları yerde de kendilerini, isim ve cisim olarak saklıyorlar" diyen Bol, şunları kaydetti:

"Kemal Kılıçdaroğlu, CHP’yi zaten çığırından çıkarmıştı.

Zira ömürleri boyu CHP’de siyaset yapanlar, dönüştürülmüş CHP’de kendilerine yer bulamadıkları gibi, bu haliyle de partilerini tanıyamadıklarını söylüyorlar.

Millet İttifakı olarak, diğer partilerle ortak liste belirlemesi ise bu denli tanınmazlığa tüy dikti!

CHP milletvekili listelerini görenler, seçimlerde eski ve şaibeli AK Partililerle (FETÖ yardakçılarıyla), malum AK Partililerin yarışacağını görürler.

Burada olan, CHP’li seçmene oldu. Ya iddia edildiği gibi, gidip ‘tıpış tıpış’ oy kullanacaklar ya da sonradan ellerim kırılsaydı da vermeseydim dememek için sandığın semtine bile uğramayacaklar.

Her şeye rağmen, sandığa gidecek bir kısım CHP’li seçmen de oylarını ya Memleket Partisi’ne ya da TİP’e vereceklerdir. Zira aradıkları adayları, bu partilerin listelerinde göreceklerdir.

Büyük hayallerle meydan yerine atılan Ali Babacan’ın DEVA Partisi ile Ahmet Davutoğlu’nun Gelecek Partisi, tam da söyledikleri gibi, siyasette stratejik derinliklerini sergiliyorlar!

Hem de öylesine derin ki, mahut partilerin liderlerinin listelerde esamisi okunmuyor. Bu liderler, milletin terazisi olan sandıktan neden kaçıyorlar acaba?

(...) Kazanırlarsa, CHP’nin oylarının kendilerine ait olduğunu ileri sürecekler, kaybederlerse, kaybeden CHP olacak!

Kendilerini gizlemişler.

Kimsenin bilmemesi için...

Oysa millet, onların cemaziyel evvellerini biliyor. Davutoğlu ile Babacan, savruldukları yerin gözünde, gelmiş geçmiş en kötü dışişleri bakanı ve Yüce Divan’a gönderilecek kişiler olarak tanımlanıyordu.

Tu-kaka edildikleri kapıda ikbal aramalarını kendilerine yakıştırdılar.

‘Sığıntı’ olarak bulundukları yerde de kendilerini, isim ve cisim olarak saklıyorlar.

Bundan ala ‘takıye’mi olur?

(..)"