Abdülkadir el-Cezairî, 6 Eylül 1808 tarihinde Guetna’da doğdu. 19. yüzyılda Cezayir halkının Fransız boyundurluğuna karşı mücadelesine (1840-1846) önderlik eden ve Cezayir Devleti’nin temelini atan din adamı ve asker. 1832’de Maskura emiri olmuştur.

1830 yılında Fransızlar Cezayir topraklarının çok büyük bir bölümünü işgal edince bölgedeki kabileler kendilerine bir emir aramaya başlar. Abdulkadir Cezayiri’nin babası Şeyh Muhyiddin’i sultan ilan etmek isterler ancak Şeyh Muhyiddin çok yaşlı olduğu için oğlunun başa geçmesini diler. Böylelikle Emir Abdulkadir Fas sultanının halifesi olarak Fransızlara karşı mücadeleye başlar. İngiltere’den getirdiği silahlarla bir ordu kurar fakat Fransızlara karşı çok fazla direnemeyerek zorunlu olarak ülkenin iç bölgelerine doğru çekilmeye başlar.
Cezayiri, Fransızlara karşı büyük bir mücadeleye liderlik etmişti.

              Cezayir'in Milli Kahramanı Abdülkadir el-Cezairî

1837 yılında ülkenin büyük bir kısmını geri aldıktan sonra ancak 10 yıl dayanabilen emir, 1847 yılında düşman ordusuna teslim olur. Ancak kısa bir süre sonra III. Napolyon tarafından serbest bırakılır. Bu süreçte Cezayir’in iç işlerine karışmaması şartı da sağlanır.



Cezayir’den çıkarıldıktan sonra yolu Osmanlı topraklarına düşer ve Bursa’ya yerleşir. 1855 yılında Bursa’daki büyük depremden sonra Şam’a geçer ve buradaki Dürzi isyanları sırasında birçok Hristiyanı katliamdan kurtarır. 1883 yılında Şam’da hayatını kaybeder ve İbni Arabi türbesine defnedilir. Efsaneleri dilden dile dolaşan emirin naaşı Cezayir tam bağımsızlığını ilan ettikten sonra 1966 yılına kendi ülkesi olan Cezayir’e gönderilir.



Cezayir’de şehir merkezindeki kitapçılarda hakkında en çok kitap yazılan kişi Emir Abdulkadir’dir. Aynı zamanda Cezayir’de bu isimle bir semt de bulunur. Şehrin orta yerine heykeli dikilen emir, Cezayir’de tarih derslerinde Fransa ile yapılan savaşın sebebinin yelpaze olarak görülmesi ve Emir Abdulkadir’in ülkeyi koruması üzerine konular okutuluyor.