Yeni Akit Gazetesi yazarı Ali Sandıkçıoğlu bugünkü köşesinde devlet dairelerinde israfı kaleme aldı.

Önemli ifadeler kullanan Sandıkçıoğlu'nun "Devlet dairelerindeki israf…"  başlıklı yazısı şu şekilde:

Değerli kardeşlerim, bugün de sizlerle izninizle çok eski bir hatıramı paylaşarak bugüne gelmek istiyor. En kolay şey tenkit etmektir. Bizim niyetimiz sadece bir kuru tenkit için yazı yazmak değil.

Ülkemizde olan bazı olup bitenlere biraz olsun iyi niyetle yaklaşabilmek ve bazı tedbirlerin alınıp alınamayacağına işaret etmektir.

1980 yılında askerlik görevimi Tokat –Niksar Askerlik şubesinde As. Şub. Başkanı vekili olarak yapmaktaydım. (12 Eylülde ilçenin garnizon komutanlığı görevi bana verilmişti. Kaymakam, belediye başkanı ve emniyet amirinin görevleri de bir süre garnizon komutanlığı uhdesinde idi.).

Şubemizin kadrosu: 10 er, şubede benden başka 1 asteğmen, 1 ast subay, 4 sivil memurumuz ve 10 erimiz vardı. Sivil memurlarımızın dördü de Niksarlı idi. Ve hepsi iyi insanlardı.

Aradan nerede ise yarım asır geçti (Ölenler var mı yok mu bilmiyorum.

Şayet aralarından ölenler varsa Cenab-ı Hakk rahmet eylesin. Hayatta iseler Rabbim hayırlı ömürler ihsan eylesin).

Sivil memurlarımızdan birisi olan Durmuş Günal Bey bana bir gün:

“Ali Bey, Sivas askerlik dairesine bir dilekçe yazalım da şubeye birkaç yeni daktilo isteyelim” demişti.

Ben de kendisine olur dedim. Sivas Askerlik Dairesi Başkanı kıdemli Albay Ali Rıza Erkahveci ile aram çok iyi idi.

Çünkü ben vatandaşın yardımları ile de şubenin içini, dışını boyattım. Askerlerimizden biri sivilde ciltçi idi. Şubenin bütün kütüklerini ona yeniden elden geçirtip, cildi bozuk olanları tamir ettirdim. Şubeye ilk bakışta çok güzel bir görüntü verdik.

Bu yüzden askerlik dairesi başkanı bana takdirname bile vermişti. Şubemizin alt katı depomuzdu.

Seferberlik zamanı lazım olacak akla gelen her şey orada intizamlı bir şekil de yerleştirilmişti.

Bir gün Bursalı Şükrü Altındere adındaki bir askerle depoya indik. Neler var, neler yok diye?

Baktık ki, dört tane kapalı kutu var. Birini açtık içine hiç kullanılmamış dört adet daktilo var. Durmuş beye in aşağı depodan bak istediğin daktiloyu al. Geri kalanlar için Sivas askerlik dairesine resmi bir yazı çıkarttım. Bizde kullanılmamış yeni daktilolar var diye…

Sivil memur Durmuş Günal Bey Efendi bir insandı.

Bana: “Ali Bey, kusura bakma inan depoda daktilo olduğunu bilmiyordum. Bilseydim daktilo isteyelim demezdim…” demişti.

O devirlerde yazılar karbon kağıtları ile yazılırdı. Üste beyaz kâğıt birinci hamur, altta ise ikinci hamur biraz siyah kâğıt olurdu. Şubedeki arkadaşlar alışmışlardı lavabodan gelince ellerini o ikinci hamur kâğıda siler ve kâğıdı çöpe atarlardı.

Ben bu durumu arkadaşları incitmeden, şimşekleri çekmeden tüm arkadaşların rızası ile sonlandırdım. Ellerimizi kâğıtlarla silip kâğıtları çöpe atmadık…

Günümüzde devlet malzeme ofislerinde neler var, neler yok bunların envanterinin ciddi yapıldığına ben inanmıyorum. En küçük ilçemizden en büyük ilimize kadar resmi daireler de aşırı bir israf vardır.

Türkiye genelinde büyük ve küçük belediyelerin makam arabalarını Allah rızası için siyası düşünerek değil, salim bir kafa ile devleti, milleti, fakir fukarayı hesap ederek düşünelim…

Hemen hemen her devlet dairesinde akıl almaz israf var.

YAZININ DEVAMI İÇİN TIKLAYIN!..