S. Ahmet Arvasi, 15 Şubat 1932’de Ağrı’nın Doğubeyazıt kasabasında doğdu. Ailece Van’ın Müküs (Bahçesaray) kasabasına bağlı Arvas (Doğanyayla) köyündendir. Aile, soyadı kanunu çıktıktan sonra köylerinin adını soyadı olarak almışlardır. 1952’de Erzurum Öğretmen Okulu’ndan mezun olduktan sonra bir süre ilkokul öğretmenliği yaptı. 1958’de Gazi Eğitim Enstitüsü Pedagoji Bölümü’nü bitirdikten sonra sırayla Balıkesir, Bursa ve İstanbul’daki eğitim enstitülerinde hocalık yaptı. 1965 yılında “İleri Türk Milliyetçiliğinin İlkeleri” adlı bir kitapçık kaleme aldı. Bu eserinde “Türk Milliyetçiliği nedir? Türk Milliyetçisinin sunacağı program ne olmalıdır?” konularını ele aldı.



1968 senesinde “Kendini Arayan İnsan” adlı eseri yayımlandı. Bu eserinde akıl, zekâ, hürriyet, varlık, yokluk gibi felsefenin asırlar boyu tartıştığı birçok meseleyi inceledi. 1970 yılında Kendini Arayan İnsan’ın devamı mahiyetinde olan İnsan ve İnsan Ötesi adlı eseri yayımlandı. Ahmet Arvasi, bu eserinde “İnsan ve varlık”, “beşeri aklın doğuşu”, “beşeri aklın doğurduğu esaret”, “tekâmül, yaratma”, “insan kimdir ve nedir?” “insanın bitmeyen bunalımı” gibi grift konuları inceledi.



Bu kitabında öte kavramı içinde fizik ötesinin yanısıra, madde, hayat ve ruhun da öteye ait olduğunu anlattı. 1979’dan sonra Türk-İslam Ülküsü eserini yayımladı. Ahmet Arvasi, tahliye olduktan bir süre sonra Türkiye gazetesinde “Hasbihal” adlı köşesinde Anadolu’nun milletimiz için olmazsa olmaz önemli bir coğrafya olduğunu ve korunması gerektiğini savundu.



31 Aralık 1988 tarihinde evinde daktilosunun başında çalışırken vefat etti.