Şeyh Ahmed El-Haznevi´nin 1950 yılındaki vefatından sonra irşad makamına Şeyh Masum oturdular. Şeyh Masum da babaları gibi ilmi bir olgunluğa sahip, muhabbetullah sahibi bir mürşid-i kamil idiler. Onu diğerlerinden ayıran en önemli özelliklerinden birisi hizmete çok düşkün olmalarıydı. Şeyh Masum çalışıp hizmet etmekten asla usanmaz bir zattı. Öyle olurdu ki bazen onu tarlada çalışırken, bazen koyunları güderken, bazen medresede talebe okuturken, bazen de insanları irşad ederken görebilirdiniz. O yörede bulunan aşiret ağalarını toplar ve köylülere zulüm etmemeleri, adaletli ve merhametli olmaları konusunda sert bir dille uyarırlardı. Emr-i bil maruf ve nehy-i anil münker konusunda çok titizdiler. Tabiatları Hz. Ömer´i andırıyordu. Şeyh Masum, gerek Türkiye´de, gerek Avrupa ülkelerinde ve gerekse de Arap memleketlerinde yaptığı irşadlarla Haznevi yolunu, edeplerini, mürşitlerinin İslam´a bağlılıklarını, bu yolun İslam´ı en güzel yaşama yolu olduğunu tüm dünyaya ilan etti. (http://rahiask.com)