Dünyanın en eski buzdağlarından olan A23a, 1986 yılında Antarktika’daki Filchner Buz Sahanlığı’ndan kopmuş ancak deniz tabanına sıkışarak yıllarca bir okyanus girdabında kalmıştı. Bir zamanlar 3 bin 900 kilometrekare genişliğinde olan A23a’nın uydu görüntülerinde, 3 bin 500 kilometrekareye kadar küçüldüğü görülüyor. Dev buz kütleleri kenarlardan koparak suya düşüyor ve buzul yavaş yavaş parçalanıyor.

2004 yılında A38 adlı buzdağı bölgeye ulaşmış, karaya oturmuş ve penguen yavruları ile fokların aç kalmasına neden olmuştu. Bu bölge, nadir bulunan kral penguenler ve milyonlarca fok kolonisine ev sahipliği yapıyor. Balıkçılar ve denizciler, buzdağlarının artan bir tehdit olduğunu söylüyor. 2023’te A76 adlı buzdağı bölgeye yaklaşmış ve büyük bir tehlike oluşturmuştu. A76 buzdağının kalıntıları hala bölgede ve denizciler için büyük bir engel oluşturuyor.

Güney Georgia açıklarında seyreden gemiler, gece boyunca sürekli olarak arama ışıklarını açık tutarak buzdağı çarpışmalarını önlemeye çalışıyor. Antarktika’daki buz tabakaları, okyanus ve hava sıcaklıklarının artmasıyla daha kırılgan hale geliyor. Bu da yeni dev buzdağlarının oluşmasını hızlandırabilir.

Araştırmalar, buzdağlarının erimesinin okyanustaki kimyasal dengeleri nasıl değiştirdiğini ve karbon döngüsüne etkilerini inceliyor. Eriyen buzdağı, içindeki besin maddelerini ve küçük canlıları okyanusa salıyor. Bu da okyanusun fiziksel ve kimyasal yapısını değiştirerek daha fazla karbonun derinlere gömülmesini sağlayabilir.