21 Ocak 1867’de Harput’ta, Ağa Mahallesi, Hacı Hamîd Efendi Sokağındaki 56 kapı numaralı konakta doğdu. Dedesi “Kasîde-i Bürde Şârihi” olarak nâm salmış Harput müftüsü müderris Hacı Ömer Naîmî Efendi, babası şöhreti Harput’u aşmış bir hâfız, müderris ve mutasavvıf olan Hacı Abdülhamid Hamdî Efendi, annesi Mü’mine Hanım’dır.

Rüşdiye-i Askeriyye’ye Arapça hocası olarak vekâleten atanmasıyla hayatının kayıtlara geçen resmî memuriyet devresi başlamıştır.1900’de aynı mektebin kavâid hocalığına, 1902’de Arapça hocalığına terfîan getirilmiştir. Aynı yıl Kâmil Paşa Medresesi’ne asâleten tayin edilmiş, 1908’de dört ay El‛azîz merkez kadılığına vekâlet etmiştir. 1909’da Ma‛mûretü’l-azîz Mekteb-i Sultânî’sinde Arapça hocası olmuş, aynı yıl yaklaşık bir ay İsti’nâf Mahkemesi reisliğine vekâlet etmiş, sonra aynı mahkemenin âzâlığına tayin edilmiş, yine bu yıl Mekteb-i Rüşdiye-i Askeriyye’de Arapça hocalığına devam etmiştir.



1910’da Mekteb-i Sultânî’de, 1911’de Rüşdiye-i Askeriyye’de Arapça hocalıkları yapmış,1915’te Numûne Mektebi’nde Kırâat, Elif Bâ ve Arapça hocalıklarında bulunmuştur. Kemâleddin Efendi’nin o yıllarda serbest avukatlık da yaptığı ifade edilmektedir.

Aynı yıl Harput Dârü’l-hilâfeti’l-aliyye Medresesi’nin kısm-ı âlîsine müderris olarak da atanmış,burada Tefsir, Hadis, Usûl-ı Fıkıh, Belâğat derslerini okutmuştur. 1924’te yürürlüğe konulan Tevhîd-i Tedrîsât Kanunu gereğince bütün Dârü’l-hilâfe medreseleri ile birlikte Harput Dârü’l-hilâfe’sinin de hazırlık kısmı ilgâ edilmiş, diğer kısımları ise İmam-Hatip Mektebi’ne dönüştürülmüştür.

Bu dönüşümle birlikte Harput İmam-Hatip Mektebi’nde dersler ve müfredât değiştirilmiş, hoca sayısı da yarıya düşürülmüştür. Kemâleddin Efendi bu mektepte de 7 Eylül 1926’ya kadar Edebiyat muallimliği yapmıştır. Şark İstiklâl Mahkemesi’nce suçlu bulunup Samsun’a sürgüne mahkûm edilince Diyânet İşleri Başkanlığı onu müftülükten azletmiştir.