Ankara’da bir grup, alıkoydukları kişiye işkence görüntülerini paylaşırken; Mersin’de bir erkek sevgilisini pompalı tüfekle katletti, ardından intihara teşebbüs etti; İstanbul metrosunda ise kadınları gizlice görüntülediği öne sürülen kişi tepki üzerine telefonunu parçaladı. Bu tablo, nizamın çöktüğünü; ahlâk, merhamet ve haysiyetin sistemli biçimde aşındığını ortaya koyuyor.

Ankara: işkence anları sosyal medyada

Başkentte bir grup, gündüz vakti alıkoydukları kişiyi ıssız ve dağlık bir alana götürerek darp etti. Şiddet anlarını cep telefonuyla kaydedip sosyal medyada paylaşmaları, olayı vahşetin teşhirine dönüştürdü. Emniyetin kısa sürede şüphelileri tespit edip gözaltına aldığı olay, dijital ortamın suçlular için nasıl bir gösteri sahnesine çevrildiğini gözler önüne serdi.

Mersin: kıskançlık bahanesiyle kadın cinayeti, ardından intihar girişimi
Mersin’de yaşanan olayda bir erkek, sevgilisini pompalı tüfekle başından vurduktan sonra aynı silahla kendisine ateş etti. Ağır yaralanan saldırgan hastaneye kaldırıldı. Olay öncesinde taraflar arasında süregelen şiddet, tehdit ve kıskançlık iddiaları bulunduğu belirtiliyor.

İstanbul metrosu: gizli çekim iddiası ve kırılan telefon

İstanbul metrosunda bir şahıs, kadın yolcuların fotoğraflarını gizlice çekmekle suçlandı. Yolcuların tepki göstermesi üzerine şahıs iddiayı reddetse de telefonunu kendi eliyle kırarak imha etti.

İstanbul Esenyurt

İstanbul Esenyurt’ta iddiaya göre karşıdan karşıya geçmeye çalışan genç kıza yol vermeyen taksi sürücüsü, kızın tepki gösterip aracının önünü keserek fotoğrafını çekmesi üzerine sinirlendi. Taksici, tartıştığı genç kıza yumruk atarak bayılttı.

Ahlâkın tasfiyesi ve yeni bir nizam ihtiyacı

Ortaya çıkan manzara, artık münferit olaylar silsilesi değil; toplumun derin bir değer erozyonuna uğradığının göstergesidir. İnsan hayatının değersizleştiği, tavır, duruş, haysiyet, merhamet ve sevginin ayaklar altına alındığı bu düzende, suç işleyenler yalnızca cezayı göze alarak değil, yaptıklarını bir tür gösteriye dönüştürerek varlıklarını ortaya koyuyor.

Şiddet, sosyal medya üzerinden pazarlanıyor; merhametsizlik, bireyler arasında normalleşiyor; ahlâkın yerini hoyratlık, edebin yerini küstahlık alıyor. Bugün görüyoruz ki suçluyu yakalayıp hapse atmakla olmuyor. Asıl mesele, suçu ve suçluyu doğuran ortamı tamamen ortadan kaldıracak bir nizam kurmaktır.

Bu nizam, hem caydırıcılığı hem ıslahı sağlayacak bir hukuk düzeniyle, hem de toplumun ruh köklerine bağlı ahlâkî bir yapıyla mümkündür. Hocaların, aydınların, sosyologların konuşması elzemdir; ancak konuşmakla sınırlı kalmayıp köklü bir dönüşüm iradesi ortaya koymak şarttır.

Toplumun yeniden merhameti, saygıyı, haysiyeti ve vicdanı merkezine alması; otoritenin ise bu değerleri yaşatacak düzeni sağlaması gereklidir. Aksi hâlde, her gün yeni bir vahşet vakası yaşanacak, unutulana kadar konuşulacak ve aynı karanlık döngü sürüp gidecektir.

Baran Dergisi