Li Chuangye daha 7 aylık bir bebekken geçirdiği felç yüzünden engelli olarak hayata başladı. Sadece topuklarının üzerine oturarak yürüyebilen Li, diğer çocuklar gibi sırt çantasını takıp okula gitmeyi hayal ediyordu ama çok fazla akran zorbalığı ve alayla karşılaştı.

Dokuz yaşındayken anne ve babası, bacaklarına yapılacak bir ameliyatla yeniden yürüyebileceğini duydu ve ameliyat için borç para aldılar.

Fakat ameliyat işe yaramadı ve Li'nin yürüme umutları suya düştü.

Bir süre sonra köye yabancı bir adam geldi. Tapınaklarda koku sattırmak için engelli çocuklar arıyordu.

Adam Li'ye ailesine her ay babasının o zamanki maaşı kadar para yollayacağı sözü verdi.

Li "Annem ve babam şiddetle karşı çıktı ama ben para kazanma ve ailemin yükünü azaltma şansı olarak gördüm" diyor.

Böylece adamla birlikte gitmeyi kabul etti.

Fakat bu iş önerisi bir aldatmacaydı.

Yedi yıl boyunca bir dilencilik şebekesi tarafından diğer engelli çocuklarla dilenmeye zorlandı. Daha çok acındırmak için bacaklarını arkasına çapraz bir şekilde koydurmuşlardı.Li insanların çanağa neden para koyduklarını anlamıyordu. Gelip geçenler, neden dilendiğini, neden okula gitmediğini sorana dek.

Li "Memleketimde dilenmek utanç verici bir şey. Yaptığımın bu olduğunu fark etmemiştim. Fark ettiğimde yıkıldım" diyor. Li yedi yıl boyunca yaz kış demeden ülkeyi dolaşıp, dilendirildi.

Her yeni yıl arefesinde evini arıyor ve anne ve babasına her şeyin yolunda olduğunu söylüyordu.

Her şey Li'nin sokakta bir gazete bulmasıyla değişti.

O zamanlar hükümet de yeni bir yasa çıkartmış ve engelli çocukların dilendirilmesini suç haline getirmişti.

Sadece ismindeki harfleri okuyabildiğini fark etti. O zaman 16 yaşındayken, evine dönüp, nihayet okula gitmeye karar verdi.

Anne ve babasının yardımıyla Li ilkokul ikinci sınıftan itibaren, kendisinden 10 yaş daha küçük çocuklarla eğitimine yeniden başladı.

İlk ve orta okulu dokuz yılda tamamladı, 25 yaşında tıp okumaya hak kazandı.

Li ayrıca kendisini fiziksel olarak güçlendirmesi gerektiğini düşündü ve dağ tırmanışına da başladı. İlk denemesinde Tai Dağı'nın zirvesine çıkması beş gün sürdü. Elleri ve ayakları çatlayıp, kanamaya başladığında vazgeçmedi ve kalçası üzerinde yavaş yavaş zirveye çıktı.

Dr. Li tırmanışlarının videolarını yaz aylarında sosyal medyada paylaşınca dağcılık tutkusu viral bir sansasyona dönüştü.

Dr. Li şu anda gece gündüz görev başında olduğu Şincan'daki kırsal bir kliniği yönetiyor. Hastaları ona "mucize doktor" diyor.

Li, "Kendi ellerimle hastalara bakmak, komşularımın sağlığını iyileştirmek. Bana her şeyden daha çok tatmin veriyor. Bence bir insan hep pozitif, iyimser kalmalı ve hayallerinden vazgeçmemeli" diyor.