İsrail’de gözaltındaki Filistinlilere yapılan cinsel şiddet, televizyonda utanmadan sahnelenip kahramanlık gibi gösterildi; suçlular serbest bırakılırken, görüntüleri ortaya çıkaran savcının, İsrail'in imajını lekelediği gerekçesiyle peşine düşüldü.

Terörist İsrail’de bir asker, gözaltındaki Filistinli esirlere tecavüz ettiğini bir eğlence kanalında utanmadan itiraf etti. Televizyon kanalı onu kahraman gibi sahneye çıkarırken; tecavüz bir utanç değil, komik bir sahne haline büründürülme rezaleti yaşandı. Dünyanın hiçbir yerinde böylesi pervasız bir rezalet bu kadar rahat sahnelenemez (eğer fail Yahudi değilse).

Tecavüz eden asker kısa süre içinde serbest bırakıldı. Bu yeterli değilmiş gibi, olayı basına taşıyan savcıya karşı harekete geçildi: tutuklanması ve farelerle dolu hücreye atılması istendi. Gerekçe? İsrail’in imajına zarar veriyor olması. Yani suçluyu değil, gerçeği ortaya çıkaranı cezalandırmak gündemdeydi. Dışişleri Bakanı Gideon Sa’ar da aynı çizgide: Tecavüzcüyü değil, görüntüyü servis edeni suçlu ilan etti. Yaşanan kepazelik akılları oynatırken Yahudilerin kendi imajlarını dert etmesi ne kadar aşağılık bir kavim olduklarını tekraren ispatlamış oldu.

Savcının arabası boş olarak bulundu; yetkililer kaybolan savcıyı aramaya başladı. Serbest kalan tecavüzcü askerler, basın toplantısında yüzlerini gizleyerek “kazandık” diye bağırdı. Tecavüz görüntülerini servis eden savcı intihar girişiminde bulundu ve ardından görevden alındı. Tüm bu gelişmeler, İsrail’in devlet mekanizmalarının tecavüzcüyü bile nasıl yükselttiğini, tecavüz alçaklığını cilalayarak nasıl sahnede servis ettiğini göstererek rezaletin diz boyu olduğu bir karakterde olduklarını gösteriyor.