İkinci Dünya Savaşı’ndan bu yana denizlerde kaybolan 40 binden fazla Amerikan askeri aranıyor.

Michigan ve Massachusetts’teki araştırmacılar, çevresel DNA (eDNA) adı verilen izleri kullanarak yıllardır sular altında kalan uçak ve gemi enkazlarında insan kalıntılarının izini sürmeye başladı.

Amerika Birleşik Devletleri'nin Kayıp Askerleri Bulma Kurumu (DPAA) ile ortak yürütülen çalışmada, Grumman TBF Avenger tipi savaş uçağının 1944’te Saipan açıklarında denize çakıldığı nokta pilot proje olarak seçildi. Olayda uçakta bulunan üç askerden yalnızca biri kurtulmuş, diğer ikisinin cesedine ise ulaşılamamıştı.

Bilim insanları, su ve deniz tabanı sediment örneklerinden alınan DNA parçacıklarıyla, kalıntıların bulunduğu yerleri tespit etmeye çalışıyor. Bu yöntem, bir canlının ya da insanın fiziksel kalıntısı olmadan, sadece çevreye yaydığı genetik materyal sayesinde izlenmesini mümkün kılıyor.

Çalışmayı yürüten deniz biyoloğu Dr. Kirstin Meyer-Kaiser, yöntemi bir “kemik koklayıcı”ya benzetti. Meyer-Kaiser ve ekibi, Saipan, İtalya açıkları ve Huron Gölü'nde toplam 12 enkazdan örnekler topladı.

Özellikle deniz tabanı örneklerinde 40 baz çifti uzunluğunda kısa DNA dizilerinin bulunması, bu DNA’nın eskiye ait olabileceğini düşündürüyor. Bu kısa diziler, insan kalıntılarının zamanla çevreye yaydığı DNA'nın izleri olabilir. Ancak ekip, bunların gerçekten kayıp askerlere ait olup olmadığını teyit etmek için fiziksel kazı gerektiğini belirtiyor.

Çalışmanın liderlerinden Charles Konsitzke, “Bu veriler umut verici. Ancak bu DNA’ların bir askere ait olup olmadığını anlayabilmek için hâlâ kazı yapılması şart” dedi.

Araştırmacılar, yöntemin işe yaradığını kanıtlamak için ikinci aşama saha çalışmaları ve daha fazla kazı izni bekliyor. DPAA yetkilileri ise şu anda verileri değerlendiriyor ve yöntemin gelecekte kullanılıp kullanılmayacağına karar vermek için diğer projelerin sonuçlarını da bekliyor.