Eskiden takım elbise, pantolon, ceket ve gömlek diken terziler, bugün paça kısaltma, daraltma, tamirat ve tadilatlarla ayakta durmaya çalışıyor. Çırak yetişmemesi ve konfeksiyon ürünlerinin yaygınlaşması da mesleğin geleceğini tehdit ediyor. Hazır giyimin gölgesinde ayakta durmaya çalışan terziler, kazançlarının azalmasına karşın mesleklerini sürdürebilmek için yılların birikimiyle direnmeye devam ediyor.

Samsun'da 48 yıldır terzilik yapan 61 yaşındaki Bekir Uslucan, mesleğin geleceği konusunda umutlu olmakla birlikte özel dikimin tamamen kaybolmasından endişe duyduğunu belirtti. İnsanlık var oldukça giyim sektörü ve terziliğin devam edeceğini ancak özel dikimin kan kaybettiğini ifade eden Uslucan, "Terziliğe 13 yaşında çırak olarak başladım. 18 yaşında da esnaf olarak dükkan açtım. Eski yıllara göre günümüzde mesleğimiz çok kan kaybediyor. Yeni terziler yetişmiyor. Ekonomik sebeplerden dolayı insanların zanaata ulaşması zorlaştı. İster istemez bizim mesleğimiz de zanaattan sanata dönüştü. Vatandaş şu anda emeğimize ulaşamıyor. Konfeksiyona yönelen bu sektörde ara eleman lazım olacağından terzilik kıyamete kadar yaşayacak diye düşünüyorum. Diğer mesleklerde de çırak sıkıntısı yaşandığını sanıyorum" dedi.

"En son 6 ay önce bir ceket diktim"

Özel dikimin yok denecek kadar azaldığını aktaran Uslucan, "Eskisi gibi takım elbise siparişleri gelmiyor. Hâlâ meraklısı var ama ekonomik şartlar uygun değil. Şu anda mesleği tadilatlarla sürdürmeye çalışıyoruz. Açık konuşmak gerekirse sanatımızın geleceği için çok umutlu değilim. En son 6 ay önce bir ceket diktim. Müşteri tekrar diktirmek istedi ama fiyat nedeniyle vazgeçti. Bugün bir takım elbise dikimi 15–20 bin TL arasında değişiyor ve vatandaşın buna ulaşması zor. Bundan sonra biz de sanırım hazır giyime yönelmek zorunda kalacağız" diye konuştu.