1755 yılında Antep’te doğan Seyyid Ahmed Âsım Efendi birçok lügatçi, şair ve hattat yetiştiren bir aileye mensuptur. Antep’te Arapça, hat ve dinî ilimlerin yanı sıra şiir ve edebiyatta iyi bir eğitim gördü. 1789 yılında İstanbul’a yerleşerek uzun yıllar çeşitli müderrisliklerde bulundu. Süleymaniye müderrisliğine kadar yükseldi ve Selanik kadılığı yaptı.



Âsım Efendi, tercüme ve şerh ettiği birçok eseri Sultan III. Selim’e sunmuştur. Öte yandan asıl şöhretini sözlük çalışmalarında elde etmiş, Farsça ve Arapça’dan Türkçe’ye çevirdiği ve defalarca basılan iki eserle “mütercim” unvanını almıştır. Bunlardan ilki, Muhammed Hüseyin b. Halef-i Tebrîzi’nin Burhân-ı Kâtı‘ adlı Farsça lügatinin Türkçe çevirisidir (Tibyân-ı Nâfi‘ der Terceme-i Burhân-i Kātı‘). Âsım Efendi’nin 1791-1797 yılları arasında tercüme edip III. Selim’e sunduğu bu eser hem padişahın lütuflarına mazhar olmasına, hem de ulema arasında şöhret bulmasına vesile olmuştur. Tercümeyi yaparken sadece aslına bağlı kalmamış, otuzdan fazla sözlükten yararlanarak eseri farklı bir tertibe sokmuştur. İkincisi ise Fîrûzâbâdî’nin el-Kâmûsu’l-Muhît adlı Arapça sözlüğünün tercümesidir (el-Okyânûsü’l-basît fî Tercemeti’l-Kāmûsi’l-Muhît).



Mütercim Âsım Efendi tercüme çalışmalarına devam ederken, 1807 yılında vak’anüvisliğe getirilmiştir. Her ne kadar Âsım Efendi, hazırlamakta olduğu Kâmûs Tercümesi’nin bütün zamanını aldığını ileri sürerek vak’anüvislikten affını istemişse de, bu talebi kabul edilmeyerek 13 yıl boyunca vefatına kadar vak’anüvislik görevini sürdürmüştür.

27 Kasım 1819’da Üsküdar’da vefat eden Mütercim Âsım Efendi, Karacaahmet Mezarlığı’nda medfundur.