Suriye’nin Kurtuluşu

 Bekir Atacan 

Evet, bu bir kurtuluştur; bir rejimin değişmesi değil, bir esaret zincirinin paramparça olmasıdır.

Suriyeliler, eşi benzeri görülmemiş bir cesaretle ulusal bir kurtuluş savaşı verdiler; canlarını, emeklerini ve ekmeklerini ortaya koydular. Bedel ağırdı, ama geri çekilmediler.

1963’te ülke, bir avuç haydut ve suçlu tarafından çalındı.

 

1970’te ise içlerindeki en vahşi olan, tam bir mafya lideri gibi, yol arkadaşlarını tek tek tasfiye ederek halkın sırtına çöktü. Rejim, karanlık zindanlarıyla, acımasız baskı aygıtlarıyla ve dış güçlere utanç verici bağımlılığıyla kendisini onyıllarca ayakta tuttu.

Baas rejiminin ve Esed hanedanının ülkeye katacak tek bir fikri bile yoktu. Ne kalkınma vardı, ne medeniyet, ne de umut…

Vardıysa sadece şunlar vardı:

Yolsuzluğun milyarlarıyla kasalarını doldurmak, halkı cehalete mahkûm etmek, zulmü büyütmek, memleketi çürütmek…

Ülke prangaya vuruldu, halk kendi toprağında esir edildi.

Bugün Baas rejiminin ve Esed düzeninin çöküşü, yalnızca Suriye’nin değil, tüm bölgenin ve belki de dünyanın en önemli tarihî kırılma anlarından biridir.

Bu bir son değil; bu, bir hesap kapanmasıdır.

Halkımız bedeli kanıyla ödedi ve kazandı.

 

Artık bu halkın önüne hiçbir güç set olamaz. Suriyeliler bu zaferi tamamlayacak; adil, özgür ve demokratik bir devlet kuracak. Gasp edilen geleceğini geri alacak, kalkınmayı ve refahı yeniden inşa edecektir.

Ve her yılınız kutlu olsun — çünkü artık kutlayacak gerçek bir zaferiniz var.