Muhammed b. Ahmed b. Abdirrahman el-Hâşimî, (1881-1961) Derkavi-Alevî şeyhidir.
Anne ve babasının her ikisi de Hz. Hasan b. Ali (r. anhuma)’nin neslindendir.

Cezayir’in Tilimsan’a (Tlemsen) bağlı Subde beldesinde 17 Temmuz 1881’de doğdu.

İlk eğitimini Subde kadısı ve bölgenin âlimlerinden olan babasından aldı. Onun ölümünden sonra kardeşlerinin geçimini sağlamak için tarım işçisi ve baharat satıcısı olarak çalıştı, bir süre de terzilik yaptı. Bu arada dini bilgilerini arttırmak amacıyla cami ve medreselerin halka açık derslerine devam etti. Bu yıllarda Derkave’de yaygın olan ve mensuplarının medrese kültürü de almasına büyük özen gösteren Şâzeliyye tarikatının Derkaviyye koluna intisap etti.



Bu tarikatın Şeyh Muhammed el-Habri ve Muhammed b. Habib el-Bûzîdî gibi ünlü simalarının seçkin müridlerinden biri olan Muhammed b. Yellis’ten çeşitli dersler aldı. Fransızların Cezayir’i işgal edip ülkede her türlü İslami eğitim ve öğretim faaliyetini yasaklaması üzerine mürşidi İbn Yellis ile birlikte Şam’a hicret etti (1904). Burada bir süre göçmen mahallesinde kaldı.

Şehirdeki Cezayirli göçmenlerin değişik yerlere dağıtılmasını protesto ettiği gerekçesiyle Suriye müftüsü ile birlikte sürüldüğü Adana’da iki yıl mecburi ikametten sonra Şam’a, şeyhi İbn Yellis’in yanına döndü. Suriye’nin meşhur alimlerinden istifade etti.

Şeyhi Muhammed Yellis onda ilim, marifet, iyilikseverlilik ve öğrenciler arasında hizmet üstünlüğünü görünce, vird için genel izin verdi.

Şeyh Muhammed el-Hâşimî, 19 Aralık 1961 tarihinde Şam’da vefat etti. Cenaze namazı Emeviyye Camii’nde kılındıktan sonra Dahdah Mezarlığı’nda, Şeyh Ebü’l-Hayr el-Meydânî’nin yanına defnedildi.