Ali Rıza Demircan'ın kaleme aldığı o yazı;

“TARİH BİZİ AFFETMEZ” SÖYLEMİ BİZİ DOĞRUYA YÖNELTEBİLİR Mİ?

Bir asrı aşkındır laikleştirilen bir düzende yaşadığımız ve yaşatıldığımız için İslam’ı bir hayat düzeni olarak algılayamıyor ve hayata İslam’ın iman ve yaşam ölçüleri ile bakamıyoruz. Bunun doğal sonucu olarak da hayatımız gereği gibi konumlandıramadığımız ve amaçlandıramadığımız için seküler/dünyacı insanlar gibi gayesiz yaşar gibiyiz.

HAYATIMIZ KONUMLU VE AMAÇLIDIR

 

Oysaki  Yüce Allah ebediyet takdir ederek denemek üzere yarattığı biz insanlar için aramızdan seçtiği Peygamberler aracılığıyla bildirimlerde bulunmuş; bize niçin yaratıldığımızı ve hangi amaç için yaşamamız gereğini bildirmiştir. Önümüze de İslam dediğimiz bir program konulmuştur.

HAYAT İSLAM’SIZ KONUMLANDIRILIP AMAÇLANDIRILAMAZ

Hayata İslam’ın iman ve amel ölçüleri ile bakamazsak yaşamı anlamlandıramayız. Zerreciklerden galaksilere varlıkları izah edemeyiz ve onların bize hizmet etmek üzere yapılandırıldığını idrak edemeyiz.

Çalışmalarımıza, hukuki atılımlarımıza, üretimlerimize, edinilmesi için gayret gösterdiğimiz insanlık erdemlerime   mâna kazandıramayız.

 

Yerel ve evrensel düzeyde ilim adamlarımız, hukukçularımız, sosyologlarımız felsefecilerimiz, siyasilerimiz  ve şimdilerde yapay zekâcılarımız… şöyle şöyle yapmalıyız, diyorlar.

Mesela silah, ilaç, gıda ve spor sanayisi ile yapılan  sömürüler dile getiriliyor. Adalet ve merhamet özlemleri dillendiriliyor. Ama bütün bunlar iman temelinden yoksundur ve ölüm ötesini içine alan bir amaca da dayanmıyor.

TARİH İLAH MIDIR?

Çaresiz kalındığı için de şunlar yapılmaz, şunlara karşı çıkılmazsa “Tarih bizi, bu sessizliğimizi affetmez,” deniyor.

Böylece gavurca laf ettiğimizi de fark edemiyoruz.

 

Tarih nedir, varlığını kendinden alan bir varlık mıdır? Sorgulayıcı ve cezalandırıcı bir otorite midir? Yaratana ait olan affetme yetkisini ona kim ve  hangi güç verdi?

Hulâsa, Dünyaya egemen olan ve bizi de kuşatan ateizme ve deizme dayalı yaşam bizi yeryüzünde konumsuz ve amaçsız kıldı, çaresiz bıraktı.

YER YÜZÜNDE GEÇİCİYİZ

Hakikat apaçıktır yani biz insanlar yaratılmış varlıklarız. Yaratıcımız olan Allah bizi dünyada geçici olarak konumlandırdı. İslam ile görevlendirdi. Ölüm ötesi hayatımızda sorgulayacağını; Cenneti ile mükâfatlandırıp Cehenemi ile cezalandıracağını bildirdi, böyle hayatımızı gayelendirdi.

Hayat soyut akıl ile konumlandırılıp amaçlandırılamaz. Akıl gibi İslam da gereklidir.

 

İslam ise Peygamberlerin kutsal kitaplarla tebliğ ettiği tek dindir ve biz ona  muhtacız. Bu dinin son elçisi Hz. Muhammed, son hayat düzeni de onun tebliğ edip açıkladığı Kur’ân’dır.

Sözü Kur’ân’a bırakalım.

“Elif-Lâm-Mîm.

İNSANLAR, (sadece) “İnandık!” demeleriyle bırakılacaklarını ve sınava çekilmeyeceklerini mi sanıyorlar?

Evet, andolsun ki, Biz kendilerinden öncekileri de sınadık; o halde (bugün yaşayanlar da sınanacak ve) elbette Allah, doğru davrananları ortaya çıkaracak ve yalancıların da kimler olduğunu gösterecektir.

Yoksa r (inandıklarını iddia ettikleri halde) kötülük işleyenler, onlar Bizden kurtulabileceklerini mi sanırlar? Ne tuhaf bir düşünce bu!

 

Kim (Kıyamet Günü) Allah’a kavuşmayı (ümit ve korku ile) beklerse (o Gün’e hazırlıklı olsun): çünkü Allah’ın (her insan ömrü için) takdir ettiği vade mutlaka gelip çatacaktır -ve O her şeyi bilen, her şeyi işitendir!”

O halde, kim (Allah yolunda) üstün gayret gösterirse bunu yalnız kendi iyiliği için yapmış olur: çünkü Allah, her türlü ihtiyaçtan uzaktır!

İman edip doğru ve yararlı işler yapanlara gelince, Biz onların (önceki) kötülüklerini mutlaka sileriz ve onları yaptıkları iyiliklere göre ödüllendiririz. (Ankebût 1-7)