Bereketli topraklarımızın emektarları, insanlık onuruna aykırı koşullarda hayatta kalma mücadelesi veriyor. Alın terinin sömürüldüğü, "çavuş" baskısıyla nefes almanın bile yasaklandığı tarlalardan yükselen feryada artık kulak tıkanamaz!

Anadolu’nun dört bir yanında, sofralarımıza gelen her lokmada hakkı olan tarım işçileri, bugün adeta bir "modern kölelik" kıskacına hapsedilmiş durumda. Sahadan gelen haberler, yürekleri sızlatan cinsten. İşçilerimiz, sadece doğanın zorlu şartlarıyla değil; insafsız aracıların, vicdansız çavuşların ve açlık sınırının altındaki ücretlerin ağırlığıyla eziliyor.

 

"Doğrulmak Bile Yasak!"

Bir ürünün otunu temizlemek için saatlerce iki büklüm çalışan bir emekçinin, ağrıyan belini doğrultmasına bile tahammül gösterilmeyen bir sistemden bahsediyoruz. Başlarında dikilen çavuşların, en insani dinlenme anını bile "kaytarma" olarak yaftalayıp baskı kurması, sadece çalışma disipliniyle açıklanamaz. Bu, açıkça insan onuruna saldırıdır. Günde on küsur saati bulan ağır mesailer, hijyenden uzak barınma koşulları ve emeğin karşılığını vermekten uzak ücretler, Türkiye’nin tarım gerçeğine gölge düşürmektedir.

 

Devletimizin Şefkatli Eli Tarlaya Uzanmalı

Hükümetimiz, bugüne kadar emeğin ve emekçinin yanında duran pek çok devrim niteliğinde adım atmıştır. Ancak tarım işçilerinin maruz kaldığı bu "ara düzen" ve "denetimsizlik", acil bir müdahaleyi zorunlu kılmaktadır.

 

Buradan yetkililere çağrımızdır:

Sıkı Denetim: Tarlalarda aracıların ve çavuşların insafına bırakılan işçilerin çalışma koşulları, Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı ekiplerince sahada bizzat denetlenmelidir.

Taban Ücret ve Güvence: Tarım işçileri için insanca yaşayacakları bir taban ücret belirlenmeli ve kayıt dışılığın önüne geçecek sigorta modelleri hızlandırılmalıdır.

İnsani Yaşam Alanları: Mevsimlik işçilerin konakladığı alanlar, "geçici" denilerek geçiştirilmemeli; devlet eliyle modernize edilmelidir.

Emeğin sömürüldüğü yerde bereket olmaz. Alın teri kurumadan hakkını vermeyi düstur edinmiş bir medeniyetin evlatları olarak, tarım işçilerimizin bu çilesine son vermek devletimizin boynunun borcudur. Zaman, tarladaki bu zulme "dur" deme zamanıdır!