Elazığ'ın Ağın ilçesine bağlı Bademli köyünde yaşayan ve ömrünün sonbaharında yalnızlığını gidermek için pencere kenarında sohbet edecek bir dost bekleyen 74 yaşındaki Saim Kasapoğlu'nun yalnızlığına "Beni de Unutmadılar" projesi ile kaymakamlık çare buldu.

Ağın ilçesine bağlı Bademli köyünde yaşayan ve 74 yıllık hayatında biriktirdiği hatıralarını gönül heybesinde taşıyan Kasapoğlu, ahirete göçüp giden sevdiklerinin ardından söylediği türkülerle acısını dindirmeye çalışıyor.

Bir zamanlar "8-10 kişiydik" dediği evinde annesinin, babasının ve eşinin vefatından sonra çocuklarının da gurbete gitmesiyle yalnız kalan Kasapoğlu'nun, pencere kenarında dost yolu bekleyen gözlerine Ağın Kaymakamlığının başlattığı "Beni de Unutmadılar" projesi ışık oldu.

Kasapoğlu, AA muhabirine yaptığı açıklamada, gündüzleri köyün civarında gezdiğini fakat akşamları eve geldiğinde bunaldığını, bazen sabaha kadar uyuyamadığını dile getirdi.

Pencere önünde oturup yol gözlediğini ifade eden Kasapoğlu, "Bir gelen yok ki oturup konuşalım. Köyde de fazla kimse kalmadı. Duvara, tavana bakıyorum, onlardan da ses yok. Yalnız başına hayat zor." dedi.

Kasapoğlu, şöyle konuştu:

"Kaymakam Bey'in gönderdiği proje görevlileri geleceği zaman pencereden bakıyorum. Onları karşıda gördüğüm de hemen inip kapıyı açıyorum. Çocuklar geliyor, ondan sonra neşem de yerine geliyor. Geleceklerini duyduğum zaman neşeleniyorum. Onlar olmadığı zaman bir saatin sesi var, bir de bazen gamlanınca türkü söylüyorum. Ondan sonra başlıyorum ağlamaya. Bundan başka bir şey yok, ama onlar geldiği zaman bardak, kaşık sesi var, sohbet var."