TSK’nın yayın organı olan Silahlı Kuvvetler Dergisi'nde yayınlanan bir öykü günümüzde Türk askeri için kullanılan “Mehmetçik” unvanın tarihi hikayesini ortaya çıkardı.

Araştırmacı ve öğretmen Zeki Teoman’ın kaleme aldığı hikayeye göre:

“Ocak 1912’de Trablusgarp’ta Tobruk Savaşı’nda bir subayın yanında çarpışan Mehmet isimli asker şehit düştü. Yanı başındaki onbaşı subaya dönüp;

- ‘Kumandan, Mehmet şehit oldu.’ diye bağırdı...

Subay da;

- ‘Vah Mehmetçik, vah... Yazık oldu Mehmetçik’e... Allah yardımcısı olsun.’ diye söylendi dudakları arasından...
Subayı duyan diğer askerler, şehit olan arkadaşlarının ismini ‘Mehmetçik’ sanarak;

- ‘Mehmetçik şehit düştü, Allah rahmet eylesin.’ diye bağrıştılar.

Aralarındaki Arap askerler de dilleri dönmediğinden ‘Muhammetçik, Muhammetçik şehit oldu.’ diye tekrarladılar.

Mehmetçik adı, böylelikle ağızdan ağıza gerilere kadar ulaştı. Gerilerde bir çadırda çalışan alay yazıcısı, önündeki deftere ‘İlk şehidimiz Mehmetçik.’ diye yazdı.
O gün, 9 saat süren savaşta yaralanan, şehit düşen, gazi olan ama adı bilinmeyenlerin hepsine Mehmetçik denildi”.