İslâm ülkelerinde cenazelerin Müslüman oldukları baştan kabul edilir. Hüsn-i  niyetle peşin olarak ‘iyi insan’ diye düşünülür. Bu niyetle, camiye getirilen cenaze hakkındaki o soruya da, ‘iyi biliriz!’ denebilir, hatta denmelidir. Bunda bir mahzur olmaz.

Ancak musallâda bulunan şahıs açıkça İslâm’a inanmayan, dinin aleyhinde bir tutum ve tavır içinde olduğu kesin olarak bilinen biri ise, bunun hakkında ‘iyi biliriz!’ demek, yalancı şâhitlik etmek olur. Çünkü İslâm’ın aleyhinde olduğu bilgisi mevcut… Bu kesin bilgiye rağmen ‘iyi biliriz!’ demek, yalancı şâhitlik yapmak olur.

Dinimizde hüsnü zan esastır. Bu bakımdan bir İslam beldesinde Müslüman olarak bilinen bir şahsın ne kadar büyük günahı olsa da hakkımızı helal etmek ve onun hakkında güzel düşünmek esastır.

Namaz kılmamak büyük günah olsa da kişiyi kafir etmez. Bu bakımdan bunun hakkında şahitlik etmek güzel bir davranış olur. 

"Ey iman edenler, Allah için hakkı ayakta tutanlar ve adaletle şahitlik yapanlar olunuz. Bir kavme olan kininiz, sizi adaletsizliğe sevketmesin. Adaletli olun, çünkü o, takvaya daha yakındır. Allah'tan korkun. Şüphesiz Allah, yaptıklarınızdan haberdardır." (Maide-8) Ayetince mü’minlerin bu dünyadaki en önemli görevlerinden biri de şahitlik ve şehadettir. Şahitlikte doğru ve dürüst olmak adaletten ayrılmamak, hissi davranmamak gerekir.

Mü’minin mü’min hakkındaki şahitliği mahşer için de önemli bir belgedir. Bu nedenle cenaze namazında cenazeyi kıldıran imamın “ölüyü nasıl bilirdiniz?” sorusunu sorulduğunda gerçeğe aykırı beyanda bulunmak bir Müslümanın en önemli vasfı olan güvenilirliğini tehlikeye sokabilir. Bu nedenle güvenilirlik sınırlarını bozmadan cenaze de hüsnü şehadet etmek yani şahitlikte güzel ve iyi yönüyle şahitlik etmek lazım. Şahitliğin ölen kişi için önemli bir sertifika olduğu şu hadisle de vurgulanmıştır.

Hz. Enes (ra) anlatıyor: “Resûlullah’ın (sav) yanından bir cenaze geçti. Oradakiler, cenazeyi hayırla yâd ettiler. Peygamber Efendimiz (sav):

“Vacib oldu!” buyurdular.

Sonra bir cenaze daha geçti. Bunu kötü sözlerle yâd ettiler. Resûlullah (sav) yine:

“Vâcib oldu!” buyurdular.

Hz. Ömer (ra):

“Ya Resulallah! Her iki cenazeye de vacip oldu buyurdunuz. Vacip olan nedir?” diye sordu.

Peygamber Efendimiz (sav):

“Öncekini hayırla yâd ettiniz; ona Cennet vacip oldu. İkincisini kötülükle yâd ettiniz; ona da Cehennem vacip oldu. Sizler Allah’ın yeryüzündeki şahitlerisiniz!” buyurdu. (Buhârî, Cenâiz 86)