Araştırmacılara göre esnemek için karşımızda esneyen birinin olması yeterliyken, sadece esnemeyle ilgili konuşmak ya da bunu düşünmek bile esnememize sebep olur. Fakat esnemenin bulaşıcılığının nedeni tam olarak anlaşılmış değildir. Bazı bilim adamlarına göre ise esneme aslında bulaşıcı değildir. Eğer istersek karşımızda biri esnese bile kendi esnememizi engelleyebiliriz. Hayvanlar üzerende araştırmalar yapan bilim adamları maymunları incelerken maymunların esnemesinin rastlantısal yada bulaşıcı olmadığını fark etmişlerdir. Maymunlarda lider maymun bir değişiklik olacağını bildirmek için esner. Diğer maymunlarda bu değişikliği takip edip, değişikliğe uyum sağlayacaklarını belirtmek için arkasından esnerler.

Esnemek bulaşıcı mı değil mi tartışılır olsa da birisi karşımızda esnerken kendimizi tutmanın çok zor olduğu açıktır.

Albany'deki New York Eyalet Üniversitesi'nden Gordon Gallup, başkalarının esnemesini taklit etmenin empatik bir refleks olabileceğini söylüyor.

Birini esnerken gördüğünüzde beyninizdeki nöronlar faaliyete geçer ve diğer insanın yaşamakta olduğu deneyimi hissetmenize yol açar. Ayrıca ihtiyaç hissetmeseniz de aynı eylemi yapmanızı sağlar.

Bilim insanları, öncelikle insanların niçin esnediğini ortaya çıkartmaya çalışıyor. Bazılarına göre bu bir sıkılma işareti. Diğerlerine göre ise esneyerek kandaki karbondioksit ve oksijen dengesi korunuyor.

Gallup'un son yaptığı bir araştırmaya göre esnemek beyni serinletiyor ve dolayısıyla daha randımanlı çalışmasına yol açıyor. Başka bir deyişle esneme bilgisayarlardaki vantilatörün işlevini görüyor. Ayrıca Gallup, genel inanışın aksine, esneyerek soğutulan beynin insanları uykuya dalmaktan alıkoyduğunu ileri sürüyor