Münübe Yılmaz

Dünya üzerinde yaklaşık 21 milyon civarında insanı etkileyen şizofreni, yetişkinlerde görüldüğü kadar sık görülmese de çocuklarda da rastlanan bir rahatsızlık. Özellikle erken yaşlarda teşhisi daha zorolan şizofreni, çocuklarda bilişsel, davranışsal ve duygusal olmak üzere birtakım fonksiyon bozuklukları olarak kendini gösteriyor. Çocuklarda görülen şizofreninin yetişkinlerden tek farkı daha erken yaşlarda başlaması olarak bilinirken, çocukluk döneminde bu rahatsızlığı tespit etmek zor olduğundan dolayı tedavi süresinin de uzamasına hatta bir o kadar da zorlaşmasına sebep oluyor. Erken yaşlarda görülen şizofreni, çocuğun sosyal ve duygusal gelişimini ve buna bağlı olarak da eğitim hayatını olumsuz etkiliyor. Çocuklarda, halüsinasyon, kuruntu, konuşma bozukluğu ve davranış bozukluğu gibi belirtilerden herhangi ikisinin bir aydan fazla beraber görülmesi durumunda, bir uzmana danışılması gerektiği tavsiye edilirken, bu tarz semptomların çocukların kişisel özellikleri ile karıştırılmamasına dikkat çekiliyor. Bebeklerde de geç emekleme, geç yürüme, iletişim kurmaktan kaçınma ve normal olmayan motor beceriler şeklinde belirtiler veren şizofreni, ergenlik döneminde ise, motivasyon bozukluğu, uyku bozukluğu, aile ve arkadaşlarla iletişim kurmamak, düşük okul performansı gibi semptomlar gösteriyor. Şizofreni rahatsızlığı olan bazı çocuklarda ise, hijyen kurallarına uymama, göz kontağı kurmama, yaşıtlarıyla iletişimden kaçınma ve  gerçek olmayan sesler duyma yahut birtakım şeyler görme sık karşılaşılan semptomlardan. Şizofreni çocuklarda, fiziksel bir kontrol, psikolojik inceleme ve Diagnostic ve Statistical Manual of Mental Dışorders ( DSM-5) olarak bilinen ruhsal problemleri çeşitli istatistiksel hesaplamalar ile ortaya çıkaran bir test uygulanarak tespit edilebiliyor. Şizofrenide kullanılan tedavi yöntemlerinin arasında ilaçla tedavi de bulunurken, psikiyatrist, danışman, psikolog veya terapist gibi bir uzmandan yardım alınması da tavsiye ediliyor.