Beşiktaş Akaretler'de kendisine bir ev verildi. Ailesiyle tam 20 yıl orada bir Osmanlı olarak yaşadı. 

1904’teki İtalya seyahatine dair hatıralarında "Annemle bu mutlu huzurlu günler kısa sürdü. Işığı ilk gördüğüm bu yeryüzü köşesinde, gözlerimde yalnız, seyrek ziyaretlerimde her zaman saçları daha ak, beli biraz daha bükülmüş bulduğum annem vardı; bu ilk oğulcuğuna nasıl bakmış, onu ne çok sevmişti! Onu her görmeye gelişimde bir resmini yapıyordum. Elimde beş resmi var ve her biri yaşlılığa doğru attığı bir adımı gösteriyor. Taze ve narin zamanlarında beni kaç defa okşadığını düşünerek, buruşuk sağ elinin bir kalıbını beraberimde İstanbul'a götürdüm..." diye yazar.

İTTİHATÇI GADRİNE UĞRADI

Abdülhamid-i Sâni İttihatçı darbesiyle devletin başından uzaklaştırılınca ona olan bağlılığının bedelini Akaretler'deki evinden çıkarılıp, sefalete iteklenmekle ve sonunda 1910’da İstanbul'dan hicran içerisinden ayrılmakla ödedi. Mecbur bırakılarak İtalya'ya döndü.

Vefaya bakar mısınız; bu defa Sanremo'da kendisi gibi İstanbuldan kovulmuş Sultan Vahideddin Han'ın dostu, yâranı olur. Bahtsız Hakan yokyoksulluk içinde vefat ettiğinde başında bulunan birkaç kişiden biri de Fausto Zonaro'dur.

AB'YE İBRET

Sözü uzatmayalım; bazısına aşina olduğunuz tablolarından sadece birkaçını dikkatinize sunalım. Belki Kültür Bakanlığı'mız bir kültür merkezine Zanaro'nın adını verir ve orada eserlerinin birer kopyasını sergiler. AB'ye ibret olur!

YENİ AKİT- EVİM EVİM GÜZEL EVİM SAYFASINDAN