"Kul, ekonomik durumu kendisinden daha aşağıda olan kişileri kendisine zimmetli görmelidir. Kuran'da 32 yerde zekat geçiyor. Zekatı zaten vermeye mecbursun. Zekat senin malın değil. Vermessen gasp etmiş olursun. Hatta verirken bir tevazuyla vereceksin, gönül alarak vereceksin. Seni bir farz ibadetten kurtarıyor, ona bir teşekkür ederek vereceksin. 

 

 

Babam bir zarfın içinde zekat verirken üzerine 'İkramımı kabul ettiğiniz için teşekkür ederim.' yazardı. Kendinde bir enaniyetle verirsen o hayratı sıfırlayıp atarsın. İslam bir zerafettir, inceliktir, bir hassasiyettir. Kuran-ı Kerim'de 72 yerde infak geçiyor. Nedir bu infak? Allah sana ne verdi? Güç verdi, gücünle yardım edeceksin. Zeynel Abidin geceleri arkasında torba taşırdı , kapılara bırakır giderdi. Sen de muhtaçsan hiçbir şeyin yoksa bir tatlı söz söyleyeceksin. Mümin daima gönül alacak.

 

 

Allah versin demek sakıncalı, çok sakat bir kelime. Sana kim veriyor? Mevlana'nın çok güzel bir nasihati var. "Dünyada servest sahibi olmak, rüyada define bulmaya benzer." Dünya malı nesilden nesile aktarılır, yine dünyada kalır. Esas meziyet malı kullanmayı bilip ahiret sermayesi yapabilmektir."

 

Osman Nuri Topbaş'ın sohbetinde dikkat çektiği üzere insanlara infakta bulunurken gösterişe kaçılmamalıdır. Yapılan iyiliği başa kakarak sadakalar boşa çıkarılmamalıdır. Mümin kendine almayacağı bayağı ve kalitesiz şeyleri fakirlere infak olarak vermemelidir.