“Anlayacağınız, tek bir ferdi dışarıda kalmaksızın bütün sanıklar, dava açılmasına bile gerek görülmeyici bir ahval altında beraat ettirilmişti! Şahsımla beraber onlarca insan yakınlarıyla beraber ne denli sevinirler ve öykünürler ayrı husus, bütün bu kıpırdanışlar arasında kendisine dövüneni bulunmayan tek bir mücerret vardı…

“ADALET”!

Meseleleri, gökyüzüne kurulmuş iftira bilbordlarından takip etmek ucuzculuk ve kolaycılığı varken, şimdi biz kimi, çıkmaz sokaklarımız da ki duvar ilanlarımızın başına çekebilecek, hadiseleri bütün hakikati ve ciğeriyle kaç kişiye anlatabileceğiz!...”

Eser adalet sistemimizin çarpıklıklarını anlatmakla kalmayıp hukuk hiyerarşisindeki çelişkileri tuvalde resmedercesine okuyucunun görsel zekasına da sunmakta. Eser; “Suç nedir, suçlu kimdir, suç ve suçun oluşmasındaki toplumsal unsurlar nelerdir, İslam hukukunda bu kavramlar nasıl anlaşılır” gibi sorulara cevaplar veriyor. Cezaevinin sosyolojik tarihi ve ilk zindan uygulamalarını da edebi bir dille anlatan eser; Seriyye yayınlarının ilk meyvesidir…

“İnsan, insana zindan hazırlayan gardiyan!... İnsan, ancak Allah’ın zindanında hür olabilecek mahsup sırrı!... Her an Allah’ın zindanında olmak şuuruyla Hür olmak, “Fenafiz’zindan olmak” ne de zor!... Allah’tan gayrısına her yöneliş boğucu bir zindanın cümle kapısıdır!... Allah’ın, ilk gün sırrınca kapattığı zindandan Allah’a tahliye oluş halinde layık çıkmak ne zor!...

AH ÖYLE ÇIKSAK!...”