Dile kolay 100 yılı aşkın bir süredir televizyonun tahtını hiçbir icat sallayamadı. İnternet bile bunu başaramadı. Gençlerin bilişimin yeni yüzü olan internete ilgi duyarken, insanlık aleminin ekseriyetini oluşturan orta ve genç yaş televizyona olan sadakatini sürdürdü. Ta ki son yıllara kadar. 1997 yılında ABD’nin Kaliforniya eyaletinde bir şirket kuruldu. İsmi Netflix’ti. 2010’lu yılların başına kadar bir video platformu olarak sessiz sedasız yoluna devam etti. Özgün içerikli diziler ve filmleriyle önce gençlerin sonrada toplumun ekseriyetinin ilgi odağı oldu. Dünya genelinde 150 milyona yakın abonesi var. Hali hazırda Türkiye’deki kullanıcı sayısı 170 bin. Bir üyelikten birden fazla kişinin yararlanabilme özelliğini de hesaba kattığınızda devasa bir izleyici kitlesi çıkıyor ortaya. Ne var bunda diyebilirsiniz? İşin ilginç yanı da bu sorudan sonra başlıyor…

Televizyonun tahtını sallayan bu dijital veri platformunu hiçbir otorite tarafından denetlenmiyor. Özellikle Toplumsal Cinsiyet Eşitliği temelli içerikler hazırlayan Netflix, dünya üzerinde eşcinsel sapkınlığın gönüllü propagandasını yapan tek kuruluş olarak göze çarpıyor. Dizilerinin birçoğunda eşcinsel karakterlere yer verilirken, birbirini tamamlayan iki cins olan kadın ve erkek türü arasındaki fıtri farklılıklar çatışma konusu olarak karşımıza çıkartılıyor. Hiçbir denetime tabi tutulmayan Netflix, hayvanların bile birbirine yapmadığı aşağılık bir eylem olan eşcinsel ilişkiyi naklen izleyicisine aktarıyor. Bu durum, sapkınlığın doğallaşmasının ve meşrulaşmasının önünü açıyor. Netflix, sapkınlara olan desteğini de zaten saklamıyor. Her fırsatta, şehvetperestlerin yanında olduklarını beyan ediyor. Bundan yana bir çekinceleri de yok. Sanki gizli bir göz, yükselen Netflix trendinin farkına varmış da eşcinsellerin ‘görünür’ kılanması görevini bu yeni nesil TV’ye vermiş gibi… Son söz olarak, tehlikenin farkında olmak çözümün birinci adımıdır…