Karadeniz’in yaban doğasında, göç eden atmacaların izini sürmek yalnızca bir av değil, bir yaşam biçimi.

Artvin'de yüzyıllardır sürdürülen atmaca geleneği, bölgede yaşayan belgeli atmacacılar tarafından yaşatılmaya devam ediyor. Çocukluğundan bu yana atmaca kültürüyle iç içe olan Abdullah Çiçek, dedesinden kalan bu mirası yeni nesillere aktarmaya çalışıyor. Karadeniz'in kuzeyinden güneye göç eden atmacalar, özellikle Artvin, Hopa ve Batum hattını geçiş güzergâhı olarak kullanıyor. Bu göç dönemi, bölge halkı için aynı zamanda geleneksel atmaca avcılığı sezonunun da başlangıcı anlamına geliyor.

Bu geleneği ailelerinden öğreniyorlar

Atmacacılığın bir tutku olduğunu belirten Abdullah Çiçek, bu geleneği aile büyüklerinden öğrendiğini belirterek "Çocukluğumdan beri atmacacılıkla uğraşıyorum. Dedemden, babamdan, akrabalarımdan öğrendim. Herkes evde kedi köpek besler, biz atmaca besleriz. Atmacayı yakalayıp seviyoruz, bakımını yapıyoruz ve sonra tekrar doğaya salıyoruz. Bu bizim için bir gelenek, bir yaşam biçimi" dedi.

5 bine yakın kişi bu geleneği yaşatıyor

Rize ve Artvin'de yaklaşık 5 bin kişinin bu gelenekle ilgilendiğini ifade eden Çiçek, her yakalanan atmacanın beslenmediğini, sadece uygun olanlarının bir süre elde tutulduğunu belirtti. Atmacaların göç yollarını iyi bildiklerini söyleyen Çiçek, dağlarda sabırla beklediklerini ve bu süreçten büyük keyif aldıklarını dile getirdi.

Atmacacılar, sezon sonunda atmaca kuşlarını doğal ortamlarına bırakıyor. Bu şekilde hem kuşların doğal yaşam döngüsüne zarar verilmiyor hem de gelenek sürdürülmüş oluyor.

Yöre halkı, bu kültürün unutulmaması için gençlerin de bu gelenekle tanışmasını istiyor.