Babasının felç geçirmesiyle ailesinin yükünü üstlenen 15 yaşındaki Abdullah, Türkiye’ye ulaşmak için iki ay yürüdü, kaçakçılara 1600 dolar borçlandı. Van’da iş buldu ancak aylarca işkenceye, zorla çalıştırmaya ve insanlık dışı muameleye maruz kaldı.

Afganistan'da babasının felç geçirmesi üzerine evin ve iki kız kardeşinin sorumluluğunu üstlenen Abdullah, geçim umuduyla göç yoluna çıktı. Türkiye’ye ulaşmak için iki ay yürüdü, bu süreçte kaçakçılara 1600 dolar borçlandı. Van’a vardığında sınır dışı edilme korkusuyla şehirden ayrılamadı ve köyde çobanlık işi buldu.

İşkence ve esaret

Aylık 5 bin TL karşılığında çalışmaya başlayan Abdullah, ücretin düşük olduğunu söylediğinde sürü sahibi tarafından telefonu alınarak geceleri ahıra kilitlendi. Bir ay boyunca ahırda tutuldu ve başka bir Afgan çobanın yardımıyla kaçabildi. Ancak bu kez çalışmaya gittiği yeni işveren, sabah 4’ten gece 11’e kadar çalıştırdı, ücretini vermedi ve “Sen benim kölemsin, secde et” diyerek aşağılayıcı davranışlarda bulundu.

Kaçma planları yaparken, kendisinden önce aynı yerde çalışıp kaçan bir Afgan çobanın başından vurularak öldürüldüğünü öğrendi. Bu olaydan sonra üç ay boyunca her gece sessizce ağlayarak uyudu. Yakalansa dahi geri gönderilmek istediğini söyledi ama açlıkla boğuşan annesi, hasta babası ve küçük kız kardeşleri onu bekliyordu.

Hâlâ ödenmemiş 1600 dolar borcu bulunan Abdullah, yaşadıklarını şu sözlerle özetledi: “Zor olacağını biliyordum ama Müslüman bir ülkede bunları yaşayacağımı tahmin edemezdim.”

Mazluma reva görülen zulüm

Bir muhtaca eziyet eden, ırkçılık yapan, mazluma zulmeden vicdansızların memleketi mi burası ki, gelen her garibanı istismar ediyor, hem toprağımızı hem inancımızı kötü gösteriyoruz? Din, insanlık ve vicdan adına utanç veren bu olaylar karşısında sessiz kalınması, sadece zalimi cesaretlendirir. Mazluma sahip çıkmak, bu toprakların şeref borcudur.