1679’da İstanbul’da doğdu. Babası, 1716-1718 yılları arasında şeyhülislâm olan Ebûishak İsmâil Efendi, dedesi Rumeli vilâyetlerinin birçoğunda kadılık yapan Alanyalı İbrâhim Efendi’dir. İlk derslerini babasından alan İshak daha sonra çeşitli ilimleri tahsil etti. Ankaravî Mehmed Efendi’den mülâzım oldu ve 1699’da Şeyhülislâm Seyyid Feyzullah Efendi’nin de hazır bulunduğu bir imtihanda başarılı olarak müderrislik pâyesini aldı. İstanbul’un çeşitli medreselerinde müderrislik görevleri sırasında teftiş ve kısmet hizmetlerinde de bulundu. Ardından kendisine İzmir mevleviyeti, Edirne ve Mekke-i Mükerreme pâyeleri verildi. İshak Efendi’nin İstanbul kadısı oluşu, III. Ahmed’in saltanatı ve Nevşehirli Damad İbrâhim Paşa’nın sadrazamlığı yıllarına rastlar. İbrâhim Paşa’nın bu dönemde etrafında topladığı âlim, şair ve ediplerden müteşekkil heyette yer alan İshak Efendi, bu encümende iken bizzat gerçekleştirdiği iki kitap tercümesiyle, İbrâhim Paşa’nın isteği üzerine başlayan ve birçok önemli kitabın Türkçe’ye kazandırılmasıyla sonuçlanan tercüme faaliyetine gönüllü olarak katıldı. Matbaanın kuruluşunu hararetle destekledi ve bu matbaada basılmış ilk kitap olan Vankulu Lugatı’nın tashihinde görev aldı. İstanbul kadılığından mâzul olan İshak Efendi Mayıs 1729’da Anadolu kazaskerliğine getirildi.
III. Ahmed’in tahttan indirilişi ve Damad İbrâhim Paşa’nın idamı ile sonuçlanan Patrona Halil İsyanı’ndan sonra İbrâhim Paşa’nın idamının verdiği teessürle bir müddet inzivaya çekildi.
1733’de şeyhülislâmlığa getirildi. Bir yıl dokuz gün süren şeyhülislâmlığı döneminde padişahın teveccühünü kazandı ve kendisine Bahçekapı civarında bir saray hediye edildi. 31 Ekim 1734’de İstanbul’da vefat eden İshak Efendi Fatih Çarşamba’da babasının yaptırdığı caminin bahçesindeki aile kabristanına defnedildi.(https://islamansiklopedisi.org.tr)